Ex-Girlfriend's Comeback

Chapter 39 >>Sarang en gayo<<

"aish sabi naman sao magkamukha kami ni ate kaya ako nalang" natawa naman ako sa sinabi ni bubles parehonh pareho sila ng ate niya. Sa mata, sa kilos, sa gupit, sa kulay ng balat at higit nga sa lahat pareho silang chubby nung bata pa si deh mil

"tinatawanan mo ba ako?" pagalit niyang tanong

"hindi baby bubbles"

"wag kang magaalala alam ko naman naalala mo sa akin si ate blossom kaya ihahanap nalang kita ng kalevel ng beauty namin ni ate ha!?"

"sige sige ihanap mo ako at kapag nakahanap ka na ipakilala mo siya sa akin" saka siya sumama sa kanyang parents.

Sina harry may bago nanaman silang movie kasama uli si fibs. Si betty naman wala na sa industry ng showbiz dahil nagkaanak ito sa isang amerikano at naging full time mom and wife sa bahay. Si Liona naman ay nakulong pagkatapos isumbong ni betty  dahil narinig niyang may kausap ito sa phone. Natatandaan ko pa yung mga panahon na yun at muntikan ko pa siyang mapatay kung hindi lang siya babae.

Yung movie ko kay deh mil last movie ko na yun. After that umalis na ako sa pagiging artista isang simpleng part time composer nalang ako at office worker sa kompanya ng namayapa kong lolo.

Bakit ba ang daming namamatay? Nakakainis talaga lagi nalang ako iniiwan.

Natapos ang mass at nagalay kami ng puting rosas sa puntod ni deh mil ganun din naman yung ibang namatayan. Nagaalisan na sila pero nakatayo pa rin ako sa puntod niya.

"anak umuwi ka na ng maaga magpahinga ka at matulog" bilin sa akin ng nanay ni deh mil at tumango naman ako.

"sige po mauna na po kayo" saka ko hinawakan ang kamay niya para makasiguradong siyang okay lang ako

"sige, magpahinga ka na" saka tinapik sa balikat ng tatay ni deh mil. 

"di ba siya yung naging rumor na secret boyfriend daw ni deh mil na dating artista"

"oo at magkasama sila sa isang movie dati, sayang bagay pa naman sila"

"oy tara na"

"sige" napangiti naman ako sa sinabi nung dalawang dalaga dahil 'bagay daw kami' ni deh mil.

Natatandaan ko pa nung mga first week na nalaman ko ang balita tungkol sa pagkamatay niya sinubukan kong maging matatag sa harap nilang lahat. Pero hindi ko talaga kaya. Kahit ang mga press conference ko nawalan ng buhay buti nalang hindi nito naapektuhan ang rating ng movie namin ni deh mil na lagi kong pinapanood gabi gabi.

Yoon na ang last movie ko pero hindi ko pinagsisisihan na umalis ako sa industriyang nagbuhay sakin ng matagal na panahon. Ito ang naging dahilan kung bakit siya nawala sa akin noon dahil artista ako at ordinaryo lang siyang tao at ang akala ng ibang tao hindi ako mahuhulog sa isang kagaya niya. Pero mali sila, mali lahat ng humusga sa amin noon.

"Bro" tinanguan ko lang si harry na papaalis na rin kasama nila derek at ng iba pa naming katrabaho noon.

"move on din pag may time, wag kang magalala madami siyang kalook alike sa korea makakahanap ka pa ng deh mil ulit" pagcocomfort naman sa akin ni betty.

"una na kami madami pang pending na works eh" sabi naman ni fib.

"sige ingat kayo"

"sure ka bang magiging okay si topher" pahabol na tanong niya kay fib

"kaya na yan ni topher at saka five years na rin no"

"ok"  Kitang kita ko kung papano  nawala isa isa ang mga tao dito sa sementeryo.  Naiwan  nalang ako kasama ni deh mil sa puntod niya. Kaming dalawa nalang ulit.

"makakahanap kaya siguro ako ng katulad ni deh mil? Kung Oo man hindi na yun kagaya ng pagmamahal ko noon"

"kamusta ka na?" sabi ko habang inaayos ang mga bulakalak sa puntod niya.

"alam mo ba malakas na ang sales ng kompanya namin, binabalak ko na rin palang umalis sa kompanya after ng deal with the freyas nakakastress kasi masyado" patuloy lang akong nagsasalita na parang tanga.

"Magteteacher na ako after ng trabaho ko sa company namin, yun naman yung dati kong pangarap dati diba? Ang makatulong sa mga malilit na bata at turuan sila para matuto, tutuparin ko na ngayon ang pangarap na yon. Sa wakas may magkakatotoo na rin sa mga pangarap ko, after ng ilang taong pag-iintay " saka ko pinahid ang mga luhang kanina bumubuhos galing sa mata ko. Natapos na ako sa pagaayos ng bulaklak wala na din akong masabi kaya nagpaalam na ako sa kanya.

Naglakad lakad lang ako sa kalye hindi ko alam kung saan ako papunta hanggang sumakay ako sa isang bus. Hindi ko alam kung saan ito patungo hindi ko rin alam kung saan ba ako makakarating. Ang gusto ko lang namn ay makasama siya pero itong mga paa ayaw tumigil sa kakagala parang may gustong puntahan kaya sa kauna-unahang pagkakataon susundin ko kung ano ba ang gusto ko.
_____________________________________________________________________

Ang lungkot ko grabe what will happen to daddy topher na lang ang wafu pa naman niya.

Vote vote sa lahat ng nalungkot
Comment din pag may time

Tuesday, April 01, 2014
9:59 PM