4 etap • depresja1

339 27 1
                                    

Niall westchnął kolejny raz tego dnia, gdy ósmy raz usłyszał, że dąsanie i odmowa jedzenia nic nie zmieni. —Niall no dalej, zostaniesz tu przez cały tydzień w pokoju hotelowym? To tygodniowa przerwa! Musisz wyjść na zewnątrz!

Ale on nie odpowiedział, nadal wpatrywał się w sufit, zafascynowany jego białym kolorem. Louis spojrzał na niego bezradnie, nie wiedząc już, co robić.

— Niall, czy to wszytko ma pozostać na zawsze w ten sposób? Nie jesteś zmęczony byciem smutnym? Czy nie jesteś zmęczony myśleniem o nim?

Wreszcie spojrzał na Louisa. — Jestem zmęczony Louis. Jestem tak bardzo zmęczony, że trudno mi się nawet obudzić, nie mogę nawet wstać z łóżka.

Zamknął oczy i próbował zasnąć, ale intensywne spojrzenie chłopaka podtrzymywało go od tego. — Więc będziesz taki na zawsze? Dobrze, więc bądź beznadziejny, żałosny i samotny. — Parsknął, przez co Niall znów otworzył oczy. — Wiesz Niall, że mówię prawdę lepiej weź się w garść, bo rozpaczanie nic ci nie da.

° five stages of grief ° ziall polish translationWhere stories live. Discover now