The Not So Good Girl Changes Everything

55.

Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα

Ανοίγω απότομα τα μάτια μου τρομαγμένη και βλέπω από πάνω μου τον Στέφανο, ενώ το χέρι του καλύπτει το στόμα μου.

Τον δαγκώνω και παίρνει το χέρι του από το στόμα μου.

Ισμήνη- Είσαι μαλάκας, αγόρι μου; Με κοψοχόλιασες!

Του λέω σε χαμηλό τόνο για να μην ξυπνήσω κανέναν.

Στέφανος- Συγγνώμη, αλλά δεν είχα ύπνο.

Λέει αθώα και τον κοιτάζω δολοφονικά.

Ισμήνη- Είσαι σοβαρός; Επειδή εσύ δεν μπορείς να κοιμηθείς, πρέπει να χάσω κι εγώ τον ύπνο μου; Άντε ξεκουμπίσου βλαμμένο!

Του λέω χτυπώντας τον στον ώμο και με κοιτάζει σαν θλιμμένο κουτάβι.

Στέφανος- Έλα ρε μωρό μου... Μην με διώχνεις κι εσύ!

Λέει και τον κοιτάω με ανασηκωμένο φρύδι.

Ισμήνη- Γιατί; Ποιος άλλος σε έδιωξε δηλαδή;

Ρωτάω και ξύνει τον σβέρκο του, χαμογελώντας αμήχανα.

Στέφανος- Ίσως να πήγα και στο δωμάτιο της Άννας, αλλά ήταν απλωμένη σαν αστερίας κι επίσης δεν χωράω πλέον σε παιδικό κρεβάτι.

Λέει και χτυπάω την παλάμη μου στο μέτωπό μου.

Ισμήνη- Άντε, ξάπλωσε εδώ, τι να σου πω;

Λέω και πέφτει με φόρα δίπλα μου, κάνοντάς με να αναπηδήσω και τυλίγει το χέρι του γύρω από την κοιλιά μου.

Με κολλάει πάνω του και στριφογυρίζω τα μάτια μου.

Ισμήνη- Μην ροχαλίσεις!

Λέω και με τσιμπάει στα πλευρά.

Στέφανος- Δεν ροχαλίζω.

Γρυλίζει και δαγκώνω το κάτω χείλος μου για να μην γελάσω.

Ισμήνη- Ό,τι πεις!

Μουρμουρίζω και κουρνιάζω περισσότερο στην αγκαλιά του, κλείνοντάς τα μάτια μου.

{...}

Μπαίνω στο κατάστημα που είχαν μπει προηγουμένως τα κορίτσια και πηγαίνω στο διάδρομο που βρίσκονταν τα κορίτσια.

Αμέλεια- Εσύ τι θα βάλεις στο τραπέζι;

Ρωτάει και ανασηκώνω τους ώμους μου αδιάφορα.

Ισμήνη- Τόσα ρούχα έχω, κάτι θα βρω να βάλω!

Απαντάω κοιτώντας τα φορέματα που κρατούσε.