The Not So Good Girl Changes Everything

49.

Ανοίγω τα μάτια μου απότομα και το φως ενοχλεί αμέσως την όρασή μου και τα τρίβω με τις μπουνιές μου.

Κοιτάω τριγύρω και βλέπω πως είμαι στο δωμάτιο του Στέφανου στο σπίτι στην θάλασσα και ανασηκώνομαι στους αγκώνες μου.

Πώς στο καλό βρέθηκα εδώ;

Τρίβω το κεφάλι μου, σηκώνομαι από το κρεβάτι και συνειδητοποιώ πως φοράω μία λευκή μπλούζα του Στέφανου.

Βγαίνω από το δωμάτιο και πηγαίνω προς την κουζίνα, που ακούγεται θόρυβος.

Με το που μπαίνω στην κουζίνα, το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι ο Στέφανος φορώντας μόνο μία φόρμα να φτιάχνει τηγανίτες και δάγκωσα το κάτω χείλος μου.

Τον πλησιάζω και χαϊδεύω την πλάτη του, πριν αφήσω ένα φιλί στον ζεστό σβέρκο του και γυρνάει να με κοιτάξει.

Χαμογελάει και με αγκαλιάζει, πριν ενώσει τα χείλη μας και με ανεβάσει στο τραπέζι.

Ισμήνη- Μωρό μου...

Λέω ανάμεσα στα φιλιά του και εκείνος μουγκρίζει.

Ισμήνη- Κάτι καίγεται!

Λέω απομακρύνοντάς με από εκείνον και γουρλώνει τα μάτια του, ενώ γυρνάει απότομα και παίρνει το τηγάνι από την φωτιά.

Ρίχνει νερό στο καυτό τηγάνι και αμέσως το δωμάτιο γεμίζει με καπνό και βήχω, πριν ανοίξω το παραθυρο.

Πετάει την τηγανίτα στα σκουπίδια και γυρνάει να με κοιτάξει αθώα.

Στέφανους- Τουλάχιστον, αυτή ήταν η τελευταία!

Λέει και γελάω, τραβώντας το λάστιχο της φόρμα του για να τον φέρω κοντά μου και ενώνω τα χείλη μας.

Ισμήνη- Δεν πεινάω τόσο!

Ψιθυρίζω και αφήνω μικρά φιλιά στις γωνίες του, ενώ κατευθύνομαι στον λαιμό του.

Στέφανος- Μμμ...

Βάζει τα χέρια του μέσα από την μπλούζα μου και χαϊδεύει την μέση μου με τα ακροδάχτυλά του.

Εκείνη την ώρα γουργουρίζουν οι κοιλιές μας ταυτόχρονα και σκάμε στα γέλια.

Σκουπίζω τα δάκρυα που κύλησαν στα μάγουλά μου και ακουμπάω το μέτωπό μου στο στήθος του.

Στέφανος- Έλα να φάμε!

Μου λέει και τραβάει μία καρέκλα, κάθεται και με τραβάει να κάτσω πάνω του.

Ρίχνει μερέντα πάνω στις τηγανίτες, παίρνει μία μπουκιά και φέρνεξ το πιρούνι στο στόμα μου.