Valse Start

Hoofdstuk 36

Hij draaide zich naar haar om en keek haar aan. Er viel niet veel van zijn gezicht af te lezen. 'Je kunt beter de volgende keer met iemand meelopen, zodat ze je met rust laten,' zei hij. Ella knikte, niet in staat iets uit te brengen.

De stilte die volgde was nogal ongemakkelijk, en Ella stond op het punt om wat te zeggen toen er een stem achter haar klonk.

'Ella, je bent er. Waar is Koen?' Ze draaide zich om en zag Sven naar haar toe komen. 'Koen is nog buiten. Ik...'

'Ze werd lastig gevallen door de pers, dus heb ik haar mee naar binnen genomen,' zei Michel. Sven knikte. 'Dankjewel. Het was de bedoeling dat Koen haar veilig naar binnen zou krijgen, maar blijkbaar is er iets tussen gekomen. Ben je wel met hem hierheen gekomen?' vroeg hij Ella.

'Ja, maar hij werd door een interviewer tegen gehouden, dus ik besloot maar zelf verder te gaan,' zei ze. 'En dat noemt zich jou bodyguard,' zei Sven zuchtend.

'Ik denk dat het niet veel uitgemaakt had of hij meegelopen was of niet,' zei Michel met een kleine frons. 'Ze hebben in hun hoofd gehaald dat Ella en Koen iets hebben samen, dus dat had het plaatje alleen maar mooier gemaakt.'

'Ik wist dat ze achter Ella aanzaten, daarom heb ik Koen gewaarschuwd. Maar inderdaad, het zou lastig geweest zijn als waar is wat je zegt, al geloof ik dat Koen wel een manier had gevonden om ze af te schudden,' zei Sven lachend.

Ook Michel lachte. 'Daar twijfel ik niet aan.' 'Wacht, was dat waar die berichten over gingen? Dat had hij me toch gewoon kunnen laten lezen? Dan was ik wel bij hem in de buurt gebleven,' zei Ella. 'Ja en nee. Dat was een deel van ons gesprek,' zei Sven.

Ella keek hem achterdochtig aan, maar hij trok alleen een wenkbrauw op, waarmee hij haar uitdaagde verder te vragen. Dat deed ze niet.

'Maar ik moet er weer vandoor. Let een beetje op haar, voor ze zichzelf weer in een onmogelijk positie werkt,' zei Michel. Sven grijnsde.

'Dat is zo onderhand inderdaad mijn taak aan het worden ja.' Michel stak zijn hand op als teken van afscheid en liep weg.

'Dit was niet eens mijn schuld,' mopperde ze toen hij weg was. 'Als je bij Koen was gebleven was er waarschijnlijk niets gebeurt,' reageerde Sven. Ella snoof alleen.

Ze bleven wachten tot Koen ook naar binnen kwam, en toen hij er eindelijk was, was het enige wat Sven tegen hem zei: 'Je bent een sukkel,' waarna hij wegliep.

Ella grinnikte. 'Nee Tweety, jij bent net zo erg als hij,' riep Sven over zijn schouder. Ze rolde met haar ogen en ging hem op een drafje achter hem aan.