Tempus

H.35 "Uit op bloed"

POV ALARIC

'Denk je dat we ermee moeten stoppen?' Ik keek vragend op naar het prachtige – naakte – meisje in mijn armen. Haar korenblonde haren lagen in haar bekende krullen gedrapeerd over het bed waar we in lagen. Ik verlaagde mijn ogen naar de hare. Die prachtige ogen waar ik mezelf in verlies iedere keer als ik erin kijk. De ogen waar de één goudkleurig is, en de ander zilverkleurig. Ogen als geen ander.

'Waarmee moeten stoppen?' vroeg ik terwijl ik haar lichaam dichter tegen het mijne aantrok en met haar korenblonde, zijdezachte haren begon te spelen. 'Met dit,' zei ze terwijl ze met haar vinger naar onze naakte lichamen wees. 'Stoppen met de seks?' vroeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Als jij dat wilt,' vervolgde ik peizend. 'Nee, Al. Ik bedoelde het niet zo,' zuchtte ze waarna ze haar gezicht onder de lakens verborg. Ik trok de lakens weer van haar af zodat ik haar aankon kijken. Ik was op mijn zij gerold en keek haar op een serieuze manier aan.

'Hoe bedoel je het dan?' mijn ogen werden groot toen het tot me door drong. 'Je wilt onze relatie afkappen?' Gabriëlla zuchtte diep en wreef over haar gezicht. Nog licht bezweet van de actie die we net hadden gehad. 'Ik bedoel... Al, jij bent de kroonprins,' ik knikte, 'Dus? En trouwens, ik ben nu gedegradeerd naar gewoon prins, aangezien Tempus nu die titel heeft. En terecht.' Gabbie rolde met haar ogen. 'Je weet waar ik op doel.' Ik schudde mijn hoofd van niet. 'Nee, ik snap niet waar je op doelt, Gabs.' Gabriëlla kwam overeind, zodat ze rechtop in het bed zat. Omdat de lakens haar naakte bovenlijf niet meer bedekte, waren haar twee vriendinnen vol in het zicht. Mijn oog werd meteen tot ze aangetrokken als een magneet.

Ik schudde mijn hoofd, en keek haar weer in haar ogen aan. 'Ik bedoel... jij bent een prins, Al. Je bent van hoge afkomst... ik daar en tegen... ik ben een wees. Gevonden op straat in hongersnood en tot dienstmeisje gemaakt. Ik ben niemand.'

Ik ben niemand

Nog voordat ze verder kon praten, had ik ons beide al uit het bed getrokken en Gabbie tegen de muur aangepint. Mijn lichaam tegen het hare, zodat ze niet kon ontsnappen en naar mij moest luisteren. 'Gabs, jij bent níet niemand. Denk nooit meer zo laag over jezelf. Jij bent niet niemand, jij bent je eigen persoon. En wat maakt het nou uit dat je een dienstmeisje bent? Dat interesseert mij helemaal geen ene fuck.' Siste ik tussen op elkaar geklemde kaken door. Gabbie staarde over mijn schouder naar de muur achter mij.

Ik zuchtte diep en tilde met mijn middel- en wijsvinger haar kin op, zodat ze mij wel moest aankijken.

'Jij bent mijn wereld, Gabriëlla en ik hou van je. Wat maakt het nou uit wat anderen ervan denken. Als ze het niet aanstaan, mogen ze mij apart oprotten.' Gabbie keek mij aan met traanogen waarna ze mij om mijn hals vloog. Ik sloeg mijn armen ook om haar heen en trok haar zo dicht als mogelijk was tegen mij aan. Wetend dat dit misschien wel de laatste keer was dat ik haar zo zou aanraken. We zouden over een paar uur met de troepen vertrekken. Morgen zouden we aankomen en dan zal alle hel losbreken. Wie weet wat er zou gebeuren? Ik zou met de rest van de troepen op het slagveld staan, terwijl Gabbie in het kamp achterbleef en haar genezingskunsten moest inzetten. Maar ze was in ieder geval ver weg van het gevecht zelf. Ze zou veilig zijn. Of ik dat was... dat was een tweede.

***

Ik wreef het zweet dat op mijn voorhoofd stond ruw weg en keek verwilderd om mij heen. Kaltain vocht een meter of twintig verderop vier verschillende belagers van haar af. Haar rode haren zwiepten in het rond, terwijl ze sierlijk maar fatale manoeuvres maakte en de vampierbelagers, allen dood op de groot vielen. Ze nam niet eens de tijd om op adem te komen voordat ze op de volgende groep afsprintte. Ik schudde mijn hoofd en ging verder met om mij heen kijken. Rhune was ik een tijdje terug, samen met alpha Natair al uit het oog verloren. Tempus vocht aan de voorlinie samen met de beste krijgers van de roedel van Rhune. Krijgers onder de aanvoering van Thalia. De beste krijger, naast Rhune zelf van de hele roedel.