ခဏေန ရွက္ရ ၊ ခဏေန ရင္ခုန္ရနဲ႔ ဒီခရီးကျပန္ရင္ ႏွလံုးေရာဂါရၿပီး ထင္းထင္သာတို႔ အေကာင္းအတိုင္းေတာင္ က်န္ပါေတာ့မလားပဲ ။
ခပ္ဖြဖြ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အကို႔လက္က အထိအေတြ႔ကို ခံစားရင္း ေဇာ္ပိုင္ရဲ႕ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကိုသာ ေအာ္ဟစ္ဆိုပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေတာ့သည္ ။
ရင္ခုန္ရလြန္းလို႔ ရူးမွာပဲ...... ။
********************
သူတို႔ ေတာင္ႀကီးကိုေရာက္ေတာ့ ေမွာင္စျပဳေနၿပီ ။ မနက္ျဖန္ မနက္ေစာေစာက်မွ ရြာေတြဘက္ကို ခရီးဆက္ၾကမွာမို႔ ဒီညေတာ့ ေတာင္ႀကီးက Hotel တစ္ခုမွာပင္ တည္းဖို႔ ရန္ကုန္ကတည္းက ႀကိဳၿပီး Booking လုပ္ထားၾကသည္ ။
တည္းမည့္ Hotel ကိုေရာက္ေတာ့ ဒီခရီးစဥ္အစအဆံုးကို စီစဥ္တဲ့ အဖြဲ႕ရဲ႕ဦးေဆာင္သူ မင္းသီဟက
" ငါတို႔က စုစုေပါင္း ၁၅ ေယာက္ဆိုေတာ့ ငါ အခန္း ၈ ခန္း ငွါးထားတယ္ ၊ ႏွစ္ေယာက္ခန္း ခုနစ္ခန္းနဲ႔ တစ္ေယာက္ခန္း တစ္ခန္း ၊ မိန္းကေလး ၆ ေယာက္ကလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ညွိၿပီး ႏွစ္ေယာက္တစ္ခန္း ေနလိုက္ၾကေနာ္ ၊ က်န္တဲ့ေယာက္်ားေလးေတြလည္း ႏွစ္ေယာက္တစ္ခန္း ေနၾက ၊ ေအာ ဆက္ေစ....မင္းက ထံုးစံအတိုင္း တစ္ေယာက္ခန္းပဲ ယူမွာမဟုတ္လား ၊ မင္းညီေလးကို ငါ့အခန္းမွာ ေခၚထားလိုက္မယ္ "
" ရတယ္ သီဟ ၊ ငါ့ညီနဲ႔ ငါ ႏွစ္ေယာက္ခန္းမွာပဲ ေနေတာ့မယ္ "
" မင္း အဆင္ေျပလို႔လား ဆက္ေစ ၊ မင္းညီေလးကို ငါေခၚထားလို႔ ရတယ္ေနာ္ အားမနာနဲ႔ "
" ရတယ္ ရတယ္ ၊ ငါအဆင္ေျပတယ္ သီဟ "
အသာ့ကို ကိုယ့္အနားမွလြဲ၍ ဘယ္သူနဲ႔မွ မထားႏိုင္ပါ ။
" ေအး ေအး ၊ ဒါျဖင့္ ၿပီးေရာ ၊ ကဲ အားလံုးပဲ ေသာ့ေတြယူၿပီး နားလို႔ရၿပီ ၊ ညစာက ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ပဲ ထြက္စားလိုက္ၾကကြာ ေနာ္ ၊ မနက္ ၇ နာရီမွာ ရြာေတြဘက္ကို ခရီးဆက္မွာမို႔ ၆ နာရီ ၄၅ မိနစ္မွာ အားလံုး Ready လုပ္ထားေပး "
လူစုခြဲၿပီး အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အသာက သူ႔အား မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ၾကည့္ရင္း
YOU ARE READING
လမင်းမျှော်သူ ( လမင္းေမွ်ာ္သူ ) Completed
Romance#For Zawgyi ဤဇာတ္လမ္းသည္ စာေရးသူ၏ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ တစ္စံုတရာ တိုက္ဆိုင္မႈရွိပါက နားလည္ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ အေၾကာင္းအရာ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိခဲ့လွ်င္လည္း စာေရးသူ၏ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႔မွ ျဖည့္စြက္ေတြးေပးရင္း ခြင့္လႊတ္ေပ...
အပိုင္း - ၁၄ (Zawgyi + Unicode)
Start from the beginning
