Jungkook ထိုomegaရဲ့လက်သီးဆုပ်သေးသေးလေးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။အကျိုးနည်း နာပါတယ်မှတ်နေတာ လက်ထဲမှာသူ့ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေနည်းတာမဟုတ်ဘူး။အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး အပြင်မှာ တကယ်ဆံပင်ကို ဆွဲခံရထားရတာကွ။
"ဟိတ် ထ...ထဦး "
"အင် ဟင်"
Jungkook လှုပ်နှိုးပေမဲ့ ကိုယ်တော်ချောလေးက အင်းအဲလုပ်ကာ စောင်ပုံထဲပိုလို့ပင်တိုးဝင်သွားသည်။မျက်နှာဖောင်းဖောင်းလေးသာ ပေါ်နေတဲ့ စောင်ပုံထဲကအသေးလေးကို Jungkookအကြောင်းပြချက်မရှိ စိုက်ကြည့်မိသည်။ဘာအပြစ်မှမလုပ်ထားသလို အိပ်စက်နေပုံက ငြိမ်းချမ်းလွန်းနေသည်။
သူကိုယ်တိုင်ပင် မသိလိုက်ခင်မှာပဲ ထိုလူသားလေးရဲ့ မျက်နှာပြင်နုနုတစ်ဝိုက်ကို ဖွဖွလေးလိုက်ပွတ်သပ်မိသည်။ကောင်းလိုက်တာ မင်းလေးကတော့ အမြဲအပူအပင်ကင်းမဲ့နေတာပဲ။
ရုတ်တရက် Jungkook မျက်နှာက မဲ့ကျသွားသည်။နာနေပြီ။အငြိမ်မနေနိုင်တဲ့ အငယ်ကောင်က အိပ်မက်စိုစိုရဲ့ကောင်းမှုကြောင့် တော်တော်လေးခရီးရောက်နေချေပြီ။
ဗလာကျင်းနေတဲ့ အပေါ်တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးစေးပြန်ချင်လာသလို တုန်ရီချင်သလိုဖြစ်လာသည်။ပုံမှန်အခြေအနေသာဆို ရေချိုးခန်းဖြစ်ဖြစ်ပြေးသွားမှာဆိုပေမဲ့ မိုက်ရူးရဲဆန်စွာ အသစ်အဆန်းတစ်ခုကိုလုပ်ချင်စိတ်က ပြင်းပြနေသည်။
လက်သီးကိုတင်းတင်းဆုပ်ပြီး အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူကာ နောက်ဆုံး အိပ်ပျော်နေတဲ့လူသားနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် လှဲချလိုက်သည်။ထို့နောက် မနှိုးသွားစေရန် ဖြေးဖြေးချင်း ဘောင်းဘီထဲက အငယ်ကောင်ကို ထုတ်လိုက်သည်။အရင်အချိန်တွေထက် ထွားကြိုင်းတက်ကြွနေတာမို့ ထိန်းသိမ်းရခက်တော့မည်မှန်း အတပ်သိလိုက်သည်။
"အ"
လူလည်း တစ်ကိုယ်လုံးပူကျစ်လာသည်။မျက်နှာချင်းဆိုင်က မျက်နှာဖူးဖူးကိုကြည့်ရင်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်မဖြစ်စေရန် ထိန်းရတာ မလွယ်ကူလှ။တစထက်တစပြင်းလာတဲ့ Alphaရနံ့တွေက အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံး လှိုင်လာသည်။
YOU ARE READING
❝𝐎𝐍𝐄 𝐆𝐋𝐀𝐒𝐒 𝐎𝐅 𝐂𝐇𝐄𝐀𝐏 𝐂𝐇𝐀𝐌𝐏𝐀𝐆𝐍𝐄❞
Fanfictionထိုနေ့ညက ရှန်ပိန်တစ်ခွက်ကိုသာ သူ မသောက်ခဲ့ရင်။ (Chronicle of Angels-Season 2)
Little Spoon
Start from the beginning
