Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Тэд салсан гэж хэлэхээргүй инээмсэглэж явсаар арай л ярилцлага өгөх газраа орж ирээд байв.
Бүх хүмүүс зааланд цугларах үед микрофон ажилан Тэхён ярьж эхлэлээ.
"Сайн байцгаана уу? Эрхэм хүндэт фэнүүдээ. Өнөөдөр энд яах гэж цугласныг та бүгд мэдэж байгаа байх. Өнөө өглөө цацагдсан бүх мэдээлэл үнэн. Биднийг гэнэтхэн салах болсон тухайд та бүхэн гайхаж байгаа байх. Гэхдээ бид хувийн амьдралаа олон нийтэд ил болгохыг хүсээгүйн улмаас нууц хэвээр нь байлгахаар шийдлээ. Өнөөдөр бид салгах өргөдлөө өгөх гэж энд ирсэн учраас та нарыг илүү дутуу зүйл асууж шалгаахгүй байхыг хүсэж байна. Баярлалаа?"
Микрофон унтрах төдийд заал шуугилдаж эхлэлээ. Удсанчгүй нэгэн туслах нямбайлан бичсэн " Салах өргөдөл" хэмээх цаасыг тэдний өмнө авчиран тавив.
Жонгүг үүнийг хийхийг үнэхээр хүсээгүй ч түүний гар өөрөө хөдлөн гарын үсэг зурж орхилоо.
Цаасан дээр тодоос тод
" Хүүхэд өөрийн хүссэн талдаа аав дээрээ амьдарч болно." гэж нямбай бичсэн байв.
Жонгүг энэ бүгдийг үнэхээр хүсээгүй ч хийчихлээ. Гайхалтай биш гэж үү?
Тэд бушуухан л заалнаас гаран явж тус тусынхаа машинд сууцгаав. Тэхён гэнэт л машинаас бууж ирэн хүүгээ хамгийн сүүлийн удаа харахыг хүслээ.
Жонсуг баацагнасаар машинаас буун удаан хугацаагаар хараагүй аавыгаа жижигхэн гараараа тэврэн авах нь эгдүүтэй.
Тэхён түүнийг тэврэн авч учир зүггүй үнсээд сүүлийн удаа хүүгийнхээ хөөрхөн инээмсэглэлийг хараад амжив.
Удалгүй түүний машинаас Жүхён бууж ирэн Тэхёныг сугадах үед Тэхён хүүгээ доош тавин дахин нэг үнэрлээд цааш явах нь тэр.
Хүү шууд л хурдтай гүйсээр түүний хөлнөөс тэврээд авав.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Тэхён үүнийг буруу гэдгийг мэдэх ч... Тэр хүүгээ харах төдийд шийдвэр нь буцаад эргэх гээд байлаа.
Жонгүг тэднийг ажин хэсэг чимээгүй сууснаа машинаас буун хүүгээ очин авахыг оролдсон ч Тэхён яг л хөшөө шиг зогсон Жонсугийг огт тавьсангүй.
Хүү удалгүй тийчигнэсээр доош буугаад нэг хүн рүү хурдтай гүйгээд явчихав. Жонгүг тэдэнд бөхийсөөр хүүгийнхээ араас дагах нь тэр.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Хүү бондогносоор өнөөх үл таних нэгний цамцнаас татлаа. Жимин гүн бодлоосоо салан Жонсугийг хараад шууд л тэврээд авав.
"Жонсугие? Аав нь хаана байна?" Жимин түүнээс ийн асуухад бяцхан Жонсуг гараараа аавийгаа заах нь эгдүүтэй.
Жонгүг инээмсэглэсээр ирээд Жимины хажууд зэрэгцэн зогсов.
"Ахаа?Би хүсээгүй ч салчихлаа..."
Жимин түүний мөрийг цохин зөөлхөн тэврээд тайтгаруулах үгс чихэнд нь шивнэнэ.
Тэднийг холоос ажиглаж байсан Тэхён одоо болтол машиндаа суугаагүй байх бөгөөд гараа цагаартал нь атгажээ.
"Чамд ПаК Жимин байсан болохоор надаас салжээ! "
