28 Aug'19
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ไม่ทันให้คนที่อยู่ในห้องตอบรับ จองกุกก็เปิดประตูห้องทำงานของจีมินเข้าไป ก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเขากำลังรับประทานอาหารเย็น พัคจีมินสั่งจองกุกไว้ว่า ให้ขึ้นไปหาเขาที่ห้องทำงาน
อันที่จริงก็เป็นกังวล เพราะหากไม่ใช่เรื่องใหญ่หรือเรื่องสำคัญ พี่จีมินของจองกุกคงไม่เรียกให้มาหาในห้องทำงานอย่างนี้
แต่แล้วอย่างไง จอนจองกุกไม่กลัวหรอก เพราะไม่ว่าเรื่องอะไร จองกุกเชื่อว่าพัคจีมิน ก็หลงรักเขาจนหัวปักหัวปำไม่เปลี่ยนแปลง
"งานวันเกิดเราน่ะ.." พัคจีมินพูดเกริ่นไปแค่นั้น
"เรียบร้อยดีครับ พี่โฮซอกบอกว่ารอแค่ถึงวันงานอย่างเดียว" จองกุกพูดต่ออย่างอารมณ์ดีเมื่อคิดไปถึงวันนั้น ปีก่อนๆ เขาได้ฉลองวันเกิดร่วมกับพี่ชายแค่สองคน แต่ปีนี้เขาจะได้จัดงานปาร์ตี้ที่สามารถชวนเพื่อนๆ มาสังสรรค์กันได้
รอยยิ้มบนหน้าหวานค่อยๆ จาง เมื่อสายตาของจีมินไม่ดูดีใจเท่าที่ควร พัคจีมินยิ้มน้อยๆ มองคนที่ตัวเองรักที่สุดในชีวิต
"ทำไมพี่ทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ" คนตัวเล็กเอ่ยถาม ใจเริ่มตุ้มๆ ต่อมๆ
"งานด่วนน่ะ พี่ต้องไปฝรั่งเศส" รู้ว่าเด็กดื้อของเขาต้องงอแงมากแค่ไหน แต่ก็ต้องรีบบอก
"ไปวันไหน"
ไม่เหนือกว่าที่จีมินคิด เสียงห้วนๆ นั้นบอกอารมณ์ของคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาได้เป็นอย่างดี
"พรุ่งนี้" พัคจีมินตอบ
"พรุ่งนี้!! ทำไมไปเร็ว แล้วก็เพิ่งมาบอกด้วย.." จองกุกแผดเสียง ก่อนพ่นคำบ่นมากมาย
"มันด่วนจริงๆ แล้วก็สำคัญมากด้วย ฉันเองก็เพิ่งรู้" คนถูกบ่นตอบอย่างใจเย็น
"ช่างเถอะๆ .. กลับวันไหน" จองกุกเอามือเท้าเอวโดยไม่รู้ตัว ท่าทางนั้นทำให้ใครบางคนกลัว
![](https://img.wattpad.com/cover/175111589-288-k933814.jpg)
YOU ARE READING
[END] พี่พัคครับผมขออยู่ด้วย JIKOOK BTS
Fanfictionในวันที่พัคจีมินสูญเสียคุณพ่อ.. ผู้หญิงคนนั้นพาจอนจองกุกเข้ามา แล้วบอกเขาว่า "เด็กคนนี้คือน้องของคุณ"