[END] พี่พัคครับผมขออยู่ด้วย JIKOOK BTS

ตอนที่ 8

พี่พัคครับผมขออยู่ด้วย ตอนที่ 8

เสียงหัวเราะของเด็กหนุ่มดังท่ามกลางเสียงเจื้อยแจ้วของบรรดาวัยรุ่นในร้านอาหารยอดนิยมใจกลางกรุง เมื่อได้ยินเรื่องเล่าน่าขันของผู้ปกครองร่วม มินยุนกิ

"นี่ๆ เบาหน่อย อยากให้เขารู้กันทั้งร้านเลยหรือไง" มินยุนกิบ่นกระปอดกระแปด

เรื่องของเรื่องคือ มินยุนกิแอบชอบเพื่อนสมัยเรียน จึงไปเทียวไล้เทียวขื่อเพื่อนคนนี้ โดยการไปคอยช่วยงานที่ร้านของเขา ทั้งที่ร้านก็อยู่ไกลถึงปูซาน

-ถ้านายไม่คิดอะไรก็โอเคนะ ฉันแค่อยากบอกว่าเราเป็นได้แค่เพื่อนกันจริงๆ-

ดูสิ ยังไม่ทันจะบอกความในใจเลย เพื่อนดันรู้ทันเสียก่อน แต่ดีที่คุยกันได้อย่างดี เลยจบไม่แย่เท่าไหร่ ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่

"เพื่อนชื่ออะไรหรอครับ" จอนจองกุกถาม แต่ก็ยังหยุดขำไม่ได้

"เรื่องไรจะบอก บอกไปล้อตาย" ยุนกิแยกเขี้ยวใส่น้อง

"โอ๋ๆ อย่าคิดมากน่ะครับ แบบนี้ก็ดีออก เป็นเพื่อนกันมันดูยืนยาวดีกว่าเป็นแฟนนะ" น้องชายปลอบเหมือนรู้ดี

"อืม ... อิจฉาคนมีแฟน" ยุนกิรับอย่างปลงๆ ก่อนหันไปแขวะน้อง

จองกุกที่รู้ตัวช้าถึงกับ งง

"เดี๋ยว ผมหรอ ผมมีแฟนหรอ" จองกุกชี้ตัวเอง น่าเอ็นดู

"ก็ไม่ใช่หรือไง เห็นยิ้มลำพัง หัวเราะลำพังกับโทรศัพท์บ่อยเหลือเกิน ช่วงนี้"

"ทำไมยิ้มให้โทรศัพท์ต้องคิดว่ามีแฟนล่ะ อาจจะยิ้มเพราะนักเขียนอัพเดตแฟนฟิคก็ได้" จองกุกเถียงเสียงเล็กเสียงน้อย

"เราอ่านแฟนฟิคด้วยหรอ" ยุนกิถาม

"พี่รู้จักแฟนฟิคด้วยหรอ" จองกุกไม่ตอบ

"เคยเขียนอยู่เรื่องสองเรื่องสมัยยังละอ่อนน่ะ" มินยุนกิแอบอวด