CHAPTER 28

3.4K 94 2
                                    

sinundo ni lance si kerstine gusto nya sanang yayain itong kumain sa labas pero tumanggi ito. Pero pumayag ito na sunduin sya nito.

“kung araw araw mong gagawin to baka masanay ako” kerstine said

“d ako magsasawa na makita ang maganda mong muka araw araw”

biglang natahimik si kerstine sa sinabi ni lance. Tinext sya ni yuri kagabe birthday nya di na sya nakatanggi kasi kinukulit sya nito. Ayaw nya sanang sumama kasi alam nyang andun si vince at malamang magkasama sila ni yvonne.

“ahm kers. Did yuri texted you??”

“oo kagabi. Pupunta ka din ba?”

“yep! So sunduin kita?”

“hmm. Ikaw ang bahala”

pagkadating nila sa school nakasabay nila si vince mag isa lamang ito at di nya kasama si yvonne. Hinawakan ni lance ang kamay ni kerstine at nakita ni lance na nakatingin si vince sa kanila. Pero agad naman nitong inalis ang pagkakatingin nya sa kanila.

“kers! Kers!”

“uh yuri?” bakit? Hingal na hingal ka pa jan san ka ba galing??”

“hehe wala. So ano mamaya ha? Im expecting you to be there and so with lance.”

“sure pare pupunta ako”

“nice! Okay i'll go ahead. Bye see you later”

'ahm sigurado ka bang gusto mongg pumunta dun kers?” lance asked

“oo bakit naman? Dahil ba kay vince?”

“hmm. Okay ka lang?”

“oo naman”

KERSTINES'S POV

di ko alam kung anung posibleng mangyari sa pagpunta ko sa party ni yuri. Sinuot ko yung black dress ko na binili nung isang araw. Kasama ko pa nga si lance pag bili noon. Di nga ako nagpasama pero nagpumilit pa rin sya. Okay lang rin naman sa kin kaya pumayag na rin ako.

“kers. Si lance nasa baba na. Bagal kumilos ah”

“kuya. Maganda na ba ko??”

“you always look perfect bii ikaw ang pinakamaganda sa lahat.”

“sus, syempre kuya kita”

“hehe lika nga dito. Ikaw ha nitong mga nakaraang araw ang tahimik mo ni hindi na tayo nakakapagbonding busy ka sa school”

“kuya ko talaga napakseloso so ano kuya una na kami ni lance?”

“sure. Oy lance ikaw na bahala sa prensisita ko ha”

“oo kuya mike”

umalis na kami ni lance napakagwapo nya ibang iba ang itsura nya ngayon.

“you look so beautiful kers”

“tss. Ikaw din naman ih”

“bakit kasi naisipan pa ni yuri na semi forrmal para syang babae ah” lance insist

nakadating kami sa bahay nina yuri. Madami ng tao at nakaagaw ng atensyon ko si yvonne at si vince napakagwapo ni vince ewan ko ba pero namimiss ko na talaga sya. Nagkatitigan kami ni vince ng medyo matagal tagal at inalis ko kaagad iyon.

“uy kers you look so pretty ha. Pareng lance naman gwapings”

“yuri san angg comfort room?” tanong ko

“ah jan kaliwa.”

“ahm thanks.”

nag c.r ako at nakita ko na andun si yvonne. Ganitong ganito din yung nangyari nuung huli kaming magkasagutan pero this time di ko na syya papatulan pa. Para san pa e nasa kanya na nga si vince.

“ow look who's here hanggang dito ba naman nagpapansin ka pa rin kay vince?”

“please yvonne ayoko ng gulo”

“pwes ako gusto ko”

“excuse me.”

palabas na ko ng c.r ng bigla nalamang akong hinatak ni yvonne.

“bastos ka din e noh. Kinakausap kita.”

“ano bang problema mo yvonne?? na sayo na si vince anu pa bang gusto mo”

“ang gusto ko. Wag ka ng magpakita pa samin”

“e ano naman kung makita nyo pa ko as if apektado pa rin kayo”

“excuse me di kame apektado sayo!”

“really yvonne? Look kung makaasta ka ngayon para kang natatakot na maagawan ng laruan”

bigla na lamang akong sinampal ni yvonne. Di ako makakapayag na saktan nya ko kaya sinampal ko rin sya. Bigla namang dumating si vince.

“kerstine ano ba!” sigaw ni vince

“hon.. sinaktan nya ko” sumbong ni yvonne

“anung nangyayari dito?” lance asked

“wala to lance lets go”

“kerstine sandali.” habol ni vince

“bakit?”

“wag na wag mong pagbubuhatan ng kamay si yvonne hindi mo alam ang pinagdadaanan nya.”

bigla na lamang tumulo ang mga luha ko. Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko. Para bang tinutusok ako ng napakadaming karayom.

“bakit vince? Ikaw ba alam mo ang pinagdadaanan ko? Wala kang karapatan na sabihin sakin yan kasi hindi mo alam kung anong nararamdaman ko ngayon”

“kerstine...” vince said

umalis na kami ni lance at iniwan sina vince doon di ko pa rin inaakala na sasabihan ako ni vince ng ganoon. Napakasakit pa rin kasi. Ayaw pa rin tanggapin ng sistema ko ang mga nangyayari. Di ko alam kung hanggang kelan ko pa makakaya ang ganito..

Lets Make This Last ForeverOnde as histórias ganham vida. Descobre agora