Kalp Kalbe Karşıdır KADERİN KIRMIZI İPİ

BU SON MU? BAŞLANGIÇ MI?

Yine mükemmel ötesi bir gün. Kocaman olan yemek masamda kahvaltı yapıyorum. Sofrada yok yok bi kuş sütü eksik. Hemen hizmetçilerimden birini çağırmalıyım.
"Jane" lan benim hizmetçim mi vardı? İsmi de Jane 'vay canına bana' diyerek içimden geçirdim.
"Buyurun hanımım" diyerek geldi. Baktım. Gerçekten hizmetçi olmalı çünkü üstünde hizmetçi kıyafeti vardı ve animeden fırlamış gibiydi istemsizce baştan aşağı süzmüş olmalıyım ki utandığını fark ettim ve gözlerimi direkt kaçırdım.
"Burda niye kuş sütü yok" dedim. 'Ne istiyorum ben ya' kendime şaşırıyorum.
"Hemen getiriyorum hanımım" 'Yok daha neler'.
"Dur"
"Buyrun hanımım"
"Çilekli olsun sade sevmem" 'Yok daha mangolu' yine yapmıştım yapacağımı.
Gerçekten koca masada tek başıma oturuyordum. O değil de neden üstümdekiler tarih kitabımdan fırlamış gibiydi. Acaba leydi miyim? Yoksa prensesmiyim? Tacım da var ama... Bir anda kapı açılmasıyla irkildim -sarsıldım -. Bakışlarımı kapıya doğrulttum ve muhafızlar ile içeri giren Lord Narcisse masaya yanaştı "Kellenizi almam gerekiyor kraliçem"
"Ne"
"Hergün serviste uyunmaz ki ama"
"Ne oluyo lan"
"Bırakıcam gidicem seni burda bak" Narcisse in sesi bir an Aslının sesine döndü ve yanıma yaklaşan bir adet Narcisse bana cimdik attı. Haliyle çırladım. Yanıma baktım ve Aslı vardı bunun bir rüya olduğunu anlayıp rahatladım.
"Niye cimdikliyorsun be"
"Geldik" Etrafıma tekrar baktım bomboş bir servisteyim herkes inmiş. Bir ben birde cimdikleyen arkadaş Aslı var.
"Ben olmasam kaldın burda"
"Benim rüyamı sen görsen sen de böyle olurdun"
"Allah bilir ne gördüysen"
Beni servisten çekiştire çekiştire çıkaran Aslıcım sayesinde iyice ayıldım. Malesef asıl kabusuma doğru yürüyordum nerdeyse 11 yıldır.
"Hergün hergün bu ne ya remsen işkence sabahın köründe doğru dürüst rüya bile göremiyoruz" diye sızlanırken canım Aslıcım bana bakıp.
"Rüyanda Alacakaranlık kuşağı mı çekiyon kızım? Ama bu sondu kendin kalk" diyerek ikazını yapıp sınıfına doğru yürüdü. Bugünlerde Reign'e kendimi fazla kaptırmışım 'Lanet dizi bana kâbus olarak dönüyor. Yolun ortasında dikildiğini fark ettim. Kenardaki sedire geçip oturdum. Tuğçe ye mesaj atacaktım ki yanıma Gizemciim geldi.
"Kanqa sınıfa yeni biri geliyormuş" dediğinde direkt
"Ne çektiysek o yenilerden çektik" dedim. Güldü.
"Yav kanka napcan yakışıklıymış diyorlar" 'Açıkçası aklıma başta erkek olacağı gelmemişti'
"Hımm... Hemende dedikodusu vurdu herkesi yeni bey hazretlerinin ama benene" kıkırdadı.
"Of sen ne anlarsın ki git Mert e aşık..." sözünü kestim.
"Mert'e laf etttirmem bikeresi , ikincisi Mert'e aşık değilim, üçüncüsü benim çocukluk friend im olur kendisi"
"Başlarım çocukluğunun friend ine. Sana öl dese öleceksin. İyy"
"Karışma arkadaşım o benim"
"Neyse ne, ben yeni çocuğu merak ediyorum nasıl acaba"
"Sen dal hayallerine sınıfta gidip geliyorum ben" sınıfa girip çantamı sırama koydum. Gizem'in yanına geri dönerken Tuğçe de geliyordu çantasını bırakıp yanımıza geldi. Gizem ağzını açmıştı ki Tuğçe susturdu.
"Biliyorum"
"Sen nerden duydun"
"Olm heryerde konuşuyorlar bi dertleri yokmuş gibi bizim sınıfa yeni gelecek kişiyi konuşuyorlar" Gizem ordan
"Hadi canım desene tenefüste dolacak buralar"
"Bizim yere de çökerler şimdi zaten sinirim bozuluyor her tenefüs " Gizem Tuğçe'nin baktığı yöne bakınca ben de baktım. Tuğçe ordan
"Hayalet falan mı sanıyor bunlar kendini" hep beraber güldük. İki üç kız eğilerek kapıya yapışmış bizim sınıfa bakmaya çalışıyordu.
"Hala görünmedikklerini sanıyorlar heralde, durun siz görüceksiniz"
"Ne yapıcaksın lan " dedi Tuğçe
"İzle ve gör" dedim ve pis pis sırıtarak "Aha geliyor kanka" diye bağırıp kızların baktığı aksi yönü gösterince hepsi birden kapıya doğru yaslandı kapının açılmasıya kendilerini yerde bulmaları bir oldu. Hepimiz kıkırdamaya başladık.
"Ups! Yanlışlık la karıştırmışım" diyip sınıfa yürümeye başladım kıkırdamaya devam ediyordum. Kızların bana nasıl baktıklarını hissediyordum tanıyordum onları heleki Ece olanını intikam almış gibiydim.
Sınıfa girdiğimde herkes benim sırama üşüşmüştü "Noluyo Lan" diye oluşan dairenin içine daldım ve sıramda oturan tanıdık simaya bakakaldım. 'İşte şimdi tamam oldu' diye geçirdim içimden çünkü bu Ece vakasından bile daha kötü sonla biterdi. Kaderin kırmızı ipinden tekrar kaçamadım.