အခန္းျပင္မွ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးဝင္လာၿပီး
"အမေမေဆာင္းသြင္
အစ္မကိုေတြ႕ခ်င္တဲ့ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ေရာက္ေနပါတယ္
အခုေတာ့ဘယ္သူမွန္းမသိလို႔ေပးမဝင္ထားေသးပါဘူး"
သြင္ကေတာ့သိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္သျဖင့္
"ေပးဝင္လိုက္ ၿပီးရင္႐ံုးခန္းကိုလႊတ္လိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ"
ထိုဝန္ထမ္းထြက္သြားၿပီး
ခတၱမွ် အၾကာတြင္
တံခါးေခါက္သံေနာက္တစ္ေခါက္ထြက္ေပၚလာသည္
သြင္သူ႕ရဲ႕ ေကာ္လံေလးကိုသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပန္လုပ္ၿပီး ေခါင္းမွဆံပင္ေလးကိုလည္းအသာသပ္ကာ
"ဝင္ခဲ့ပါ"
ကာရံထားေသာအခန္းတံခါးပြင့္သြားခဲ့ၿပီး ထိုတံခါးရဲ႕ေနာက္ကြယ္က
သူဘယ္ေတာ့မွမေမ့ႏိုင္တဲ့အၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔
ၾကည္လင္ေတာက္ပတဲ့မ်က္လံုး တစ္စံုတို႔ကိုေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္
သူ႕ကိုျမင္ျမင္ ခ်င္းမ်က္လံုးအစံုပင္ျပဴးသြားကာ
ပါးစပ္မွာလည္း အလိုလိုပင္ပြင့္ဟ သြားခဲ့သည္
"ကို"
ပါးစပ္သူမသိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပါးစပ္ကလႊတ္ ခနဲထြက္သြားခဲ့သည္
သူ႕ေရွ႕ကမိန္းကေလးရဲ႕မ်က္ႏွာမွာလည္း အံ့ဩ မွင္သက္မႈျပည့္သြားခဲ့ေလသည္
အျပင္ကအခန္းတံခါးပိတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ့ သြင္ဇတ္ခနဲ ပဲခံုေပၚက စားပြဲေပၚကိုလက္နဲ႔ေထာက္ကာအားယူၿပီးထလိုက္သည္
"ကို....... ခ်ယ္ရီကို မင္းဟုတ္တယ္မဟုတ္လား"
သြင္ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ထိုမိန္းကေလးနားအားကပ္သြားခဲ့သည္
"မင္း မင္းဟုတ္ ပါတယ္ ခ်ယ္ရီကိုပါ"
သူေျပာေနတဲ့မိန္းကေလူကေတာ့ သူ႕ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုး မ်က္ႏွာလြဲထား ကာ လည္ပင္းေပၚရိွေခြၽး မ်ားကိုအတိုင္းသားျမင္ေနရသည္
သြင္သူ႕ရဲ႕ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကိုဇတ္ ခနဲဖမ္းဆြဲကာ
"ကို မင္းဒီ 3ႏွစ္ေလာက္အတြင္း ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ မင္းဘယ္ေတြကိုသြားေနခဲ့တာ လဲ"
ပုခံုးကိုအတင္းလွပ္ၿပီးေမးေတာ့
ထိုေကာင္မေလးကိုသူ႕ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကို အတင္းခါခ်ကာ
YOU ARE READING
Internal Sky
Teen Fictionလူတစ္ေယာက္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္မိရင္ ရင္ထဲမွာေကာင္းကင္က်ယ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္တည္ေနသလိုပါပဲ ထိုေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ရာသီဥတုအေျခအေနက သူ႕အေပၚထားတဲ့သင့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ပါပဲ Internal Sky ❤❤ "ကိုကို အခ်စ္ဆိုတာကိုနားမလည္ပါဘူး ခ်စ္သူလိုအခ်စ္၊ သူငယ္ခ်င္းလိုအခ်စ္ ကိုလည္းခြဲျခားမသိ...
