KIZIL MAFYA ✔️

☆12. Bölüm☆

Işığı söndürünce tekrar söze girdim

-Göğüs bölgemde ve başımda ağrı var.

-Serumunuzu ağrı kesici de var hafifletecektir ağrılarınızı. Ben ailenize haber vereyim.

Doktor odadan çıkınca en son ki olayları hatırlamaya çalıştım. Biz yemek yiyoduk, eve saldırı, benim vurulmam sonrası yok. Sahi sonrasında ne oldu kii.

-Kızımm!

Kapıdan giren anneme döndüm. Gözleri dolu doluydu.

-Ağlama sakın sultanım. İyiyim ben.

-Yok ayol kim ağlıyor.

Herkes odaya girince kısa bir "nasılsın?- çok iyiyim" soru faslı ve sarılma seansı bitince odaya göz gezdirdim. Birileri eksiti ama kim?

-Kankamm.

Mel ve Doğu gelmişti. Onlarlada sarıldık. 

-Arızam iyisin değil mi?

-Arızalık yapabilecek kadar.

Bunu dememle herkes kahkahaya boğulmuştu.

-Sen iyisin ya bişeyin yok.

Mele kıkırdayarak göz devirdim.

-Ben ne dedim.

Herkes bir yere oturunca - kimisi koltuğa kimisi sandalyelere kimisi de yere - hala eksik olan şeyi arı- hiiiii ablamla abim yok ya laaa.

-Ablamla abim nerde?

Önce bir sessizlik. Bu terste bir işlik var. Babam da baktı kimseden ses seda yok.

-Kızım ablan yorgunluktan bayıldı başka bir odada serum verdiler uyuyor şuan. Abin de onun yanında

Yorgunluktan mı? Ya ama neden?!

Sonrasında annemgil kafeteryaya gittiler bişeyler yemem lazım mış. Oda da ben Mert abi Halil abi, Mel ve doğu vardık. Ela abla işi çıktığı için gitmişti.

Aklımı kurcalayan şey ise yorgunluk dediler nasıl bir yorgunluk? Bir insan yorgunluğa bildiğim kadarıyla en fazla 1 hafta falan dayanır. Benim yüzünden uyumadıysa ki uyumamıştır. Bayılması normal. Acaba ne zamandır uyuyorum.

-Ben kaç gündür uyuyorum?

Bu sefer Mert abi söze girdi.

- 1 ay.

-Yok daha unicorn! 1 aydır uyuyorum yani?

Mel oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi yatağın kenarına oturdu.

-Kankam işin aslı 1 aydır komadaydın.

-Koma mı?

Hepsi aynı anda kafa sallayınca kafamı eğdim. Ertan yüzünden hayatımdan 1 ay gitmişti. Kim bilir ne yaşadılar. Odadakilere göz gezdirince hepsinin düşünceli olduğunu gördüm. Aslında daha çok bitkin gibiydiler. Peki ablam nasıldı.

-Ablamın yanına gitmek istiyorum.

Halil abim hızla ayağa kalktı.

-Şu an için olmaz Azra. Yaran halen taze.

-Lütfen onu görmek istiyorum.

Oflayarak Mert abime baktı. Sonra tekrar bana döndü.

-Tekerlekli sandalye ile gideceksin.

-Offf

-O zaman unut.

-Tamam tamam.

-İyi o halde. Doğukan sen bir sandalye kap gel, hadi koçum.