KIZIL MAFYA ✔️

☆8. Bölüm☆

Gözümde yaş varken bana yağmuru anlatma

~~~~~~
Arkadaşlar vote ve yorumlar çok az. Sizden istediğim vote atmanız ve yorum yapmanız size güveniyorum.
~~~~~~

Azra

Uyanmıyordu işte açmıyordu o gözünü ve eğer akşama kadar da uyanmaz ise komaya girecek.

Ben bir ablam olduğunu 12 yaşımda annem tarafından öğrenmiştim. Onu bulmayı o kadar çok istiyordum ki. Abim mafya işleri ile uğraşıyordu yani bu da bulamayacağı şey yok anlamına geliyordu. Ama lanet olsun ki bunca zaman bulamamıştık. Hepsi o Ertan mıdır nedir o namussuz yüzünden oldu.

Ve şimdi ablam karşımda ama tekrardan kaybetmek üzereyiz. Ziyaret saatinden dolayı bizimkiler sırayla içeri girdi biraz kalıp çıktılar. Abimde girip çıktıktan sonra alnımdan öpüp gitti. Böyleydi işte gelir durumu sorgular giderdi. Ertanı bulana kadar da duramazdı bilirim onu söz konusu biz olunca tanınmaz bir hale dönerdi ama şimdiye kadar bize bu yanını asla yansıtmadı.

Kafamı iki yana sallayıp içeri girdim. Gözümü ondan ayrımadan yanına gidip elini tuttum. Sıcak değillerdi ama soğukta değildi bu da birşey değil mi?
Derin bir nefes aldım.

-Ablacım, ben geldim. Uyanmanı sabırsızlıkla bekleyen küçük kardeşin. Uyan be abla birbirimizi yeni bulmuşken tekrardan ayrılamayız, bunu hiçbirimiz kaldıramayız. Bak abimiz çok kötü. Kazadan beri neredeyse hiç konuşmaz oldu. Senin şu arkadaşınla heryerde Ertanı arıyorlar. Neydi adııı heh Oğuz abi. O da çok üzgün belliki derğer veriyo sana. Uyanamzsan ailemiz tekrar boşluğa düşer, düşeriz. Bunu bize yapmazsın değil mi? Hem bak seninle yapmamız gereken şeyler var.

Sabahlara kadar dedikodu yapmadık,

Çikolataların anasını ağlatmadık,

Bizi gıcık eden yellozların potiş saçlarına yapışmadık,

Çılgınlar gibi alışveriş yapıp yorgunluktan ölmedik.

Abim kıyafetlerime karışacak sende beni koruyacaksın.

Sanırım en eğlenceli olanı da o olacak gibime geliyor. Ve bunların daha nicesi. Bunları sensiz yapamam. Yani anlayacağın uyanman lazım.

Uyanmaya ne dersin?

~~~~~~

Doğa

Bir sürü tanıdık olmayan konuşmalar vardı karma karışıktı. Ama arada tanıdıklarım vardı. Mesela Yeliz hanım, Levent bey, Kıvanç ve şimdi de Azra sanırım. Dinelemeye başladım zaten şu anda tek yapabildiğim şey bu.

-Ablacım, ben geldim. Uyanmanı sabırsızlıkla bekleyen küçük kardeşin. Uyan be abla birbirimizi yeni bulmuşken tekrardan ayrılamayız, bunu hiçbirimiz kaldıramayız. Bak abimiz çok kötü. Kazadan beri neredeyse hiç konuşmaz oldu. Senin şu arkadaşınla heryerde Ertanı arıyorlar. Neydi adııı heh Oğuz abi. O da çok üzgün belliki derğer veriyo sana. Uyanamzsan ailemiz sen uyanmazsan tekrar boşluğa düşeriz. Bunu bize yapmazsın değil mi? Hem bak seninle yapmamız gereken şeyler var.

Sabahlara kadar dedikodu yapmadık,

Çikolataların anasını ağlatmadık,

Bizi gıcık eden yellozların potiş saçlarına yapışmadık,

Çılgınlar gibi alışveriş yapıp yorgunluktan ölmedik.

Abim kıyafetlerime karışacak sende beni koruyacaksın.

Sanırım en eğlenceli olanı da o olacak gibime geliyor. Ve bunların daha nicesi. Bunları sensiz yapamam. Yani anlayacağın uyanman lazım.

Uyanmaya ne dersin?