''YOU LOOK PRETTIER THAN ME! BITCH! ''

137 11 2
                                    

 MERHABA ARKADAŞLAR! BİRAZ BEKLETTİM KUSURA BAKMAYIN VE PEK UZUN BİR BÖLÜM OLMADI. TOPARLAYAMADIM BİR TÜRLÜ. AMA TELAFİ EDECEĞİM. BÖLÜMÜ ŞARKIYLA OKUYUN. VOTE VERMEYİ VE ARKADAŞLARINIZA TAVSİYE ETMEYİ UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR :) 

*

Uyandığımda odamda , yatağımda olduğumu gördüm. Üstümde de her zaman giydiğim pembe ayıcıklı pijamam ve beyaz bir t-shirt vardı. Beni buraya kim taşımıştı ? Tam doğrulacağım sırada kapının arkasından gelen sesler duydum .

'' Hala uyuyor.''

Emma'nın sesiydi . Kiminle konuşuyordu ?

''Sanırım baksam iyi olacak. ''

Ainsley ? Hayır. Onun sesi değildi . Bu ses bana tanıdık geliyordu ama kime ait olduğunu çözemiyordum. Çözmeye de kafa yormak istemiyordum. Kapının açıldığını görünce hemen gözlerimi kapattım.

''Oh !''

Lucas ? Lucas'ın burada ne işi vardı ? Tanrı Aşkına ! Ah Emma !

Kapının kapandığını duydum ve doğruldum . Bir bardak suya ihtiyacım vardı . Komodine baktım ama su yoktu . Aşağıya inmem gerekiyordu . Kendimi Emma'yla konuşmak için hazır hissetmiyordum ve kaçabildiğim kadar kaçacaktım .

''Uyuyor . ''

''Sana söylemiştim. ''

''Neyse ben artık gideyim . Neler olup bittiği hakkında bir fikrim yok ama umarım iyi olur. Görüşürüz Emma ! ''

''Lucas gerçekten çok teşekkür ederim . Derse de giremedin çok özür dilerim ama gerçekten çok teşekkürler . ''

''Emma , geldiğimizden beri teşekkür ediyorsun . Teşekkür etmeyi keser misin lütfen ? Kim olsa aynı şeyi yapardı .''

Ah geleneksel boktan söz .

''Pekala. ''

Emma'nın çıkardığı topuklularının sesi sayesinde aşağıya indiklerini anlamıştım . Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu . Emma'yla konuşmalı mıydım ? Ah ha-

''Cassie ? ''

Odama gelmişti. Lanet olsun .

''Evet ? '' Sesimi oldukça soğuk tutuyordum .

''Konuşabilir miyiz ? ''

''Ne konuda ? ''

Hangi konudan bahsettiğini anlamıştım. Ama işime gelmiyordu.

''Cassie! Anlamamazlıktan gelme! Tanrım! Senin için ne kadar endişelendim haberin var mı? ''

Yüzüne baktığımda rimelinin aktığını gördüm . Ağlamış olmalıydı . Madem beni düşünüyordu , o zaman neden beni kıracak hatta yıkıp geçecek şeyler söylüyordu ? Gözlerinin içine bakarak konuştum .

'' Öyle mi ? Benim için endişelendin ha ? '' Sesim alay doluydu . Sinirlenmiştim , ayağa kalktım .

'' Madem benim için endişeleniyorsun , ne halta o sözleri söyledin ? Bana sakın beni anladığını söyleme!  Beni asla anlayamayacaksın Emma . Asla nasıl duygular içinde olduğumu bilemeyeceksin . Ben her gece , yastığa sarılıp , Harry'miş gibi hayal ederek uyurken senin bana söylediğin sözler canımı ne kadar yaktı haberin var mı ? Sen benim sadece kalbimi kırmadın Ems , kalbimi parçaladın. '' Gözümden bir damla yaş akarken onun çoktan ağladığını gördüm . Çok mu fazla ağır konuşmuştum ?

Messed Up WorldHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin