A Love To Last A Lifetime | Published Under Lifebooks

Chapter 05

KATATAPOS lang magpa-enrol ni Marquine sa Mori High University. At nakakuha na rin siya ng magiging schedule niya para sa buong semester.

Napabuntong-hininga siya. Hindi fit ang nakuha niyang schedule para makapagpatuloy siya sa HFV Robotic Company dahil hanggang alas tres y media ng hapon ang klase niya.

Saan naman siya ngayon magpa-part time job?

"Kapag sa fast food chain naman ay nakakapagod masyado. Baka hindi ko kayanin physically."

Itinabi niya sa kanyang bag ang papel na hawak. Pagkuwan ay hinaplos ang cover ng handbook galing Mori High.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nire-reply-an ng kanyang ina. Unti-unti niyang naramdaman iyong wala siyang ibang maaasahan talaga dito sa Pilipinas kundi ang sarili lamang niya.

Tumingala siya sa asul na asul na kalangitan. Bigla ay sumagi sa isip niya ang totoong ama. Ang kuwento sa kanya ng kanyang Mommy Rica ay namatay ang ama niya sa isang car accident noong nasa sinapupunan pa lamang siya. Hindi na naipaalam pa ng mommy niya na ipinagbubuntis siya nito sa kanyang ama. Surprise sana iyon sa muling pagkikita ng mga ito. Ngunit hindi na iyon nangyari pa.

Nang isilang siya ng kanyang ina ay isinunod pa rin nito ang kanyang apelyido sa kanyang amang si Alfonso Del Fierro. Kahit nang magpakasal ito sa Daddy Andrew niya ay hindi pa rin ipinabago ng kanyang ina ang apelyido niya dahil karapatan daw niyang gamitin ang apelyido ng yumaong ama.

Malungkot siyang ngumiti. Minsan nahiling niya na sana ay hindi na lang namatay ang tunay niyang ama. Nagkaisip siya na mommy lang niya ang kasama niya.

Pagkagaling sa Mori High ay ipinasya naman niyang dumiretso sa Narras Park. May malawak na fountain doon kung saan puwedeng maghagis ng coin at humiling. Wala namang masama kung susubukan din niya.

Kumuha siya ng piso at naghagis. Pagkuwan ay pumikit at humiling sa isip.

Sana po kausapin na ako ni Mommy...

Mayamaya ay iminulat na rin niya ang kanyang mga mata. Malungkot siyang napangiti. Na-mi-miss na niya ang mommy niya. Pati na rin ang mga kapatid niya.

Pagpihit niya sa likuran niya ay ganoon na lang ang gulat na lumarawan sa maganda niyang mukha nang makita si Markian na nakatayo roon. Isang dipa ang layo mula sa kanya. Bakit ito naroon? Nagkataon lang ba?

"A-ano'ng ginagawa mo rito?" hindi niya napigilang itanong. Hayon na naman siya at hindi mapigilan ang sarili na pagmasdan ang guwapo nitong mukha. Imposible naman na siya ang pakay nito. "Napadaan ka lang siguro," sabi na lang niya bago naglakad. Lalampasan sana niya si Markian nang magsalita ito.

"Nagkakatotoo ba kapag humiling diyan?"

Napahinto siya sa akmang paghakbang. Nilingon niya ang fountain pagkuwan ay sinulyapan ito. "Libre naman ang sumubok.'

Inilahad nito ang kamay sa harapan niya. "Pahinging coin."

Hindi ba talaga marunong ngumiti ang lalaking ito? ungot niya sa isip bago kumuha ng piso at inilagay sa nakalahad nitong palad.

"Bayad na ako sa utang ko sa iyo," aniya bago ito tuluyang nilampasan.

Pinigilan niya ang sarili na lingunin si Markian. Dumiretso siya sa isang bench at naupo roon. Natanawan pa niya si Markian na naglalakad na palayo nang muli niyang tanawin ang kinaroroonan nito.

Napabuntong-hininga si Marquine. Alam naman sa company na aasikasuhin niya ang pag-e-enrol sa Mori High kaya wala siyang gagawing iba sa araw na iyon.