A Love To Last A Lifetime | Published Under Lifebooks

Chapter 12

HUMANTONG si Marquine sa isang park na nasa Pagbilao Avenue mismo. May matataas doong mga puno at marami ring bench na maaaring upuan.

Imbes na umuwi na ay doon siya dinala ng mga paa niya. Ilang beses siyang huminga ng malalim para kahit paano ay mawala ang nararamdaman niyang paninikip sa kanyang dibdib.

Ala sais pa lang ng gabi. Nag-aagaw pa lang ang dilim at liwanag sa kalangitan. Pero maliwanag sa paligid dahil sa mga nakakalat na solar lights.

Huminto siya sa tapat ng isang bench at naupo roon. Kinapa niya ang kanyang dibdib.

"Bakit kailangan mong maramdaman 'yon kanina?" anas niya. Nagseselos ba talaga siya dahil sa nakitang may ibang kasamang babae si Markian? Ipinilig niya ang ulo. Wala naman silang relasyon para magselos siya.

Tumingin siya sa langit. Nang mga sandaling iyon ay hindi niya maiwasan ang makaramdam ng pag-iisa sa mundo. Pagkakataong ayaw na ayaw niyang maramdaman dahil doon lalo nasusubok ang tatag niya sa sarili niya.

Nagpakawala siya ng hininga at sinikap tanggalin ang kakaibang nararamdaman sa dibdib. Simula ngayon ay kailangan na rin niyang alisin ang kung ano mang nararamdaman niya para kay Markian. Tapos na ang papel nito sa buhay niya. Wala ng dahilan para magkalapit sila. O kahit ang magkita pa. Itutuon na lang muna niya ang isip sa pag-aaral.

Bigla ay nagdilim ang paningin niya nang may basta na lamang magtakip sa mga mata niya mula sa kanyang likuran.

"S-Sino 'yan?" kandautal niyang tanong.

Nakaramdam siya ng ibayong kaba dahil wala masyadong tao ng mga sandaling iyon sa park. Paano kung masamang tao ang nasa likuran niya? Pero zero ang crime rate sa Pagbilao City.

Medyo napasinghot siya. Masyado naman yatang mabango ang taong ito, aniya sa isip.

Nanindig ang balahibo sa batok niya noong maramdaman na tumama roon ang mainit na hininga mula sa taong nasa likuran niya.

Hindi pa rin iyon nagsasalita kahit na ng tanggalin niyon ang mga kamay na ipinangtakip sa mga mata niya. Mabilis ang ginawa niyang pagbaling sa kanyang mukha sa may bandang kanan niya. Para lang matulala nang makita ang napakalapit na mukhang iyon ni Markian.

Ngumiti pa si Markian nang magtama ang mga mata nila na bigla ay nagpasikdo sa puso ni Marquine ng ganoon kabilis. Nang makahuma ay mabilis siyang nagbawi ng tingin. Napakalapit ng mukha nila sa isa't isa.

Bakit ito naroon? At paano nito nalaman na naroon siya? Maraming tanong na gumugulo sa isip niya nang maupo ito sa tabi niya.

Tiningnan niya ito. Ngunit mabilis din siyang nagbawi ng tingin nang sulyapan siya nito.

"Ano'ng ginagawa mo rito?" hindi na niya napigilang itanong.

"Inihatid ko lang 'yong kapatid ko. Akala ko nga namalik-mata lang ako nang makita ka kanina."

Nakita siya nito kanina?

Parang bigla ay gusto niyang lumubog sa lupa nang maisip na todo emote siya kanina dahil nakita itong may kasamang ibang babae na kapatid lang pala nito. Sa isip ay nahigit niya ang buhok. Bumaling siya sa kaliwa niya at pumikit ng mariin.

May palimot-limot ka pang nalalaman kay Markian kanina, kantiyaw ng isip niya.

"At ikaw, ano'ng ginagawa mo rito?" balik tanong nito habang hinuhubad ang suot na puting jacket.

Napasinghap siya ng ipatong ni Markian sa lantad niyang legs ang hinubad nitong jacket. Mula sa pagkakatingin sa jacket ay umangat ang tingin niya kay Markian.