Ara sokaklardan burcuyu takip ediyorduk.duvardan atlarken bileğii incitmiştim.ama kızlara belli ettirmemeye çalışsamda hep arkada kalıyordum.bu kadar sakar olmak istemiyordum,cesur olmak ve hiçbir şeyden korkmak istemiyordum.sevgi zayıflıktı ve bende bu hataya bir daha asla düşmeyecektim.daha önce hiç görmediğim yerlerden geçiyorduk.tabi gizli gizli.sürekli eğilip köşelerde duruyorduk ve kimse var mı diye bakıp geçiyorduk.
en son ki köşede burcu durunca bizde durduk.fısıldayarak''burdan koşarak geçelim tamam mı''diyerek emir verdi.ayağımdan dolayı koşamayacaktım ama yine de ''niye koşmak zorundayız ki?''diye isyan ettim.burcu gayet ciddi bir şekilde''macera isteyen sizdiniz...burası ölü bölge yeri eğer bu sokağıda geçersek oradaki bara gidebiliriz''dedi.leyla''hayır,geri dönelim eğer bizi fark ederlerse işimiz biter biliyorsun değil mi...burcu buraya polisler bile gelmiyor neden sadece bir bar için bunu yapalım?''diye sorduğunda burcu bir müddet suratımıza bakıp''ben buraya genellikle geliyorum sadece dikkatli olun ve onlar gibi davanın...bir,bir bağımlı gibi ama eğer şüphelenirseler...''leyla sözünü kesip'' ölürüz''dedi.burcuda kafasını sallayıp onu onayladı.kaşlarımı çatıp''ne?siz ne diyorsunuz bak ben buraya asla girmem tamam mı''deyip arkamı döndüm ve yürümeye başladım.arkamdan burcu ve leyla fısıltıyla bağırıyorlardı''ada!ada buraya gel hemen''diyorlardı ama aldırış etmiyordum.arayı döndüm ve biraz daha ilerledikten sonra iki tane yetişkin çocukların bu tarafa doğru geldiklerini görünce arkama baktım ve geri dönene kadar beni, göreceklerinden hemen yan tarafımdaki çöp kovalarının arasına girdim.onlar gidene kadarda çıkmadım.
değişiklerdi hemde çok.gülüyorlardı,mutluydular.onlar tam arayı dönecekken telefonum çaldı.birden elim ayağım titremeye başladı ve direk telefonu arka cebimden alıp kapatmaya çalıştım.baran arıyordu.lanet olsun telefonu kapatır kapatmaz tekrar eski yerine koydum.duymuşlardı... duymuşlar.tanrım yardım et lütfen lütfen lütfen gitsinler deyip ellerimi kafamda dolaştırdım ve bursaı o kadar sessizdi ki ayak seslerini duyabiliyordum.bana doğru geliyorlardı.cesur olmalıydım,korkmamalıydım ve bende mücadele emeliydim.evet evet yapabilirim.deyip onlar ben görmeden ayağa kalktım.
beni fark ettiklerinde önümde durdular ve,ve yapamıyorum korkuyorum.zor bela titreyen ayaklarımdan bir tanesini kaldırıp önümdeki çocuğun bacak arasına yapıştırdım.çok iri ve kaslıydılar böyle vucudları nasıl yere serecektim ki?yerdeki ayağa kalktı ve boyun bölgeme sert bir şekilde vurup beni etkisiz hale getirdi.
SEVGİLİ OKUYUCULAR GELECEK BÖLÜM EFSO OLACAK AMA VOTELER ÇOK AZ LÜTFEN YORUM VE VOTELERİNİZİ ESİRGEMEYİNİZ SİZLERİ ÇOK ÇOK SEVİYORUM BiR SONRAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE <3<3<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK AŞK
Teen Fictionhayatım boyunca mutluydum ta ki Ankara'ya taşınana dek .ailem hiç sandığım gibi değilmiş.Aşkım ve ailem için savaşmaktan o kadar çok yorulmuştum ki kendimi dibi olmayan bir kuyuda buldum.Ne kadar çırpınsam o kadar battım.BENİ İKİ KARA BAKIŞ SARDI,Kİ...
