hayatım boyunca mutluydum ta ki Ankara'ya taşınana dek .ailem hiç sandığım gibi değilmiş.Aşkım ve ailem için savaşmaktan o kadar çok yorulmuştum ki kendimi dibi olmayan bir kuyuda buldum.Ne kadar çırpınsam o kadar battım.BENİ İKİ KARA BAKIŞ SARDI,Kİ...
annemle birlikte sarılma hasretimiz bittikten sonra birlikte sofra kurduk.zaten kurt gibi acıkmıştım.kapı zili çalınca koşarak kapıyı açtım ve elinde bir poşet adam duruyordu.
bana''baran beyden''dedi ve kutuyu benim elime verdi.tabi ya ben baranı unutmuştum.adam hiç soru sormama izin vermeden merdivenlerden inmeye başlamıştı bile.elimde kutuyla kapıyı kapattım ve annem mutfaktan kafasını çıkartıp''kim?''diye sordu.
bende cevap vermeden direk odama geçtim.gerçekten baranın nasıl bir elbise aldığını merek ediyordum.ilk önce poşeti yırttım ve poşetin içindeki kutu kırmıZı kalpli birşeydi.kesinlikle kaldıracaktım bu kutuyu.
kutunun kapağını hafif açtım ve içindeki rengi görmemle tekrardan kapattım ve Biraz bekledikten sonra tamamını açtım.yaaa bu çok güzel.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
hemen kutudan çıkartıp boydan aynanın önüne geçtim ve üzerime tuttum.o sırada annem kapıda belirdi ve''güzelmiş,kimden?''diye sordu merakla.
şimdi ben nasıl anneme açıklayacaktım bunu.'anne benim deli gibi sevdiğim çocuk bana bu hediyeyi yolladı,hatta biliyor musun ben şimdi onun yanına gidip akşam yemeği yiyeceğim 'mi?hayır hayır tabiki bunu asla söylemeyecektim.
ben daha açıklama yapmadan annem anlamıştı bile.''erkek arkadaşın dan mı?''diye sordu.kafamı onaylar şekilde salladım ve elimdeki Elbiseyi yatağa koyup annemin elinden tuttum ,birlekte yatağa oturduk ve başladım yalvarmaya''anne,lütfen bu akşam yemek için sözleşmiştik,izin veri..''diyordum ki annem''tamam tamam gidebilirsin ama sadece 2 saat kalabilirsin sonra direk eve''dediğinde annemi iyice öpüp kokladım ve saate baktım.yağğğ olamaz sadece 1 saatim vardı. oyalanmadan banyo edip saçımı makyajımı yaptım ve en sonda elbisemi giyip hazır oldum.
annemle vedalaşıp aşağıya indim ve baranın gelip beni almasını bekledim kapının önünde.5-10 dk bekledikten sonra apartmana doğru yakışıklı ve bir o kadarda uzun boylu çocuk yaklaştı.
apartmanın önüne gelene kadar göz temasımızı koruduk ve hiç beklemediğim şekilde önümde durdu.hesap sorar gibi''akşam akşam ne işin var burada''dedi kaşlarını çatarak.
galiba benim yaşlarımdaydı.ama mavi gözleri bana buz gibi bakıyordu.bu terbiyesizliği karşısında susamazdım.''nerede ve ne zaman duracağımı sana mı soracağım?''dedim.birden oda neden böyle birşey söylediği için pişman olmuş gibi bir hali vardı ama tekrardan kendini düzeltti ve''yanlış anladın,buralar bu saatlerde pek güvenli değil''dedi sertliğini koruyarak.
bende''teşekkür ederim ama birini bekliyorum geldi mi gideceğim''dediğim sırada yanımızda bir tane limuzin durdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
