This Time It's For Real

3.**Confessions and Realizations

3.**Confessions and Realizations

// Narrator

They’re both in confusion. Pareho silang bago sa kung ano mang nararamdaman nila.

Ang dami tuloy nilang tanong sa sarili na hindi masagot-sagot.

Medyo matagal ding nasa state of confusion yung dalawa.

Pero di rin nag tagal, Martin came up to a decision... ang aminin na kay Kate ang totoo niyang nararamdaman...

// Kate's POV

“Kate, gusto kita... hindi lang crush but I think I’m falling for you and I like us to be more than friends.” – Martin

I don’t know what to react. Mixed emotions yung naramdaman ko nung sabihin niya sakin yan.

Pero nangingibabaw sa mga nararamdaman ko nun is yung happiness. 

Parang gusto kong tumalon ng sobrang taas sa sobrang sayang nafi-feel ko.

Gustong gusto kong sabihin sa kanya na I feel exactly the same.

Pero hindi ko ginawa dahil nandun pa din talaga yung fear ko.

Feeling ko nun ang tanga tanga ko dahil ramdam ko naman yung sincerity niya.

Pero ewan ko ba, pinangunahan talaga ako ng takot. :(

I told him naman eh... na I don’t believe him that much since kilala ko nga siya having this play boy image. 

Sabi ko nun sa kanya na nahihirapan akong maniwala.

At ang sagot niya?

eto, “Hindi ka naniniwala kasi ayaw mong maniwala”.

Totoo naman. Hindi ko magawang paniwalaan siya kasi ayokong maniwala dahil natatakot ako.

Hindi ko din maintindihan sarili ko. Siguro hindi pa ako handa.

Kaya naman natuwa ako nung sinabi niyang hihintayin niya yung approval ko na ligawan niya ko at hihintayin niyang malinawan at maging handa na ako.

Ilang weeks ko din atang pinag-isipang mabuti kung willing na ba ako mag take ng risk at piliin na paniwalaan lahat ng sinasabi niya sakin.

Hanggang sa na-realize ko na kung ano ba talaga ang gusto kong mangyari.

Gusto ko siya at ayakong mawala ‘tong chance na ‘to.

I have decided na sabihin na sa kanya na payag na akong ligawan niya, na pinipili kong paniwalaan siya, and that I’m going to take this risk.

Pero bago ko pa magawa, I’ve discovered something...

Something that really hurt me.

Something that made me regret realizing how much I like Martin.

May girlfriend pala siya!

Ang tanga ko! Sana pala talagang sinunod ko na lang yung instincts ko at hindi yung heart ko.

Sana pala di ko na lang sinubukang i-figure out yung real feelings ko for him. 

Eto na nga bang kinatatakutan ko eh.

Ang sakit pala ! :(

Nagkausap naman kami about that girlfriend of him.

I managed to ask him ‘why?’.

Bakit sinabi niya na gusto niya ko more than friends when in fact may girlfriend pala siya?

Sinabi niya sakin na balak naman daw niyang tapusin na yung relationship niya dun sa girl  dahil ako daw talaga ang gusto niya.

Nagkataon lang daw na nung maramdaman niyang gusto na niya ko, he’s still in one of his games, he’s in a relationship. 

At hindi daw ganun kadali na baguhin bigla yung mga bagay bagay.

Natakot lang daw siyang mawala ako kaya kahit hindi pa niya naaayos yung ibang bagay sinabi na niya agad  yung feelings niya for me.

Balak niyang i-settle ang lahat after maging clear yung samin.

He’s sorry for lying to me and for being such a jerk. Kung di daw sana siya play boy none of this would happen. 

Ako raw ang nag bago sa kanya lalong lalo na ang perception niya sa love.

Sinabi ko din naman sa kanya yung totoo na nasaktan ako.

He’s very sorry. And I can see it through his eyes.

Even the words he has just said, they seem to be so true and sincere.

Pero kung takot ako nung una, what more ngayong nalaman ko yung mga bagay na nalaman ko?

Bukod sa takot, ang sakit kasi talaga eh. Siguro nga I’ve already fallen for him para masaktan ako ng ganito.

Gustuhin ko mang maniwala sa kanya at gawing okay ang lahat, hindi ko magawa.

// Martin's POV

Ang laki kong GAG* !!!

Naging selfish ako. Nasaktan ko tuloy si Kate, nasaktan ko ang babaeng sa tingin ko ay mahal ko na talaga.

Hindi ko alam paano ko pa itatama ‘tong mga nagawa ko,

at higit sa lahat I don’t know how will I take away all the pain she’s feeling.

Ako na rin mismo ang nag alis  ng chance para saming dalawa.

I’ve never imagined na  ganito pala kasakit.

I tried approaching her, gusto ko siyang makausap ulit pero she keeps on ignoring me.

Hindi niya na din sinasagot mga texts and tawag ko sa kanya.

Hindi na din siya masyadong lumalabas ng bahay nila, hindi siya nagpapakita sakin.

I don’t know what’s left to do.

Kaya naman nung nagkayayaan ang barkada ng inuman, di na ko nag dalawang isip pa.

Gusto kong malasing, para kahit saglit mawala yung sakit!

Pero I failed. Kasi kahit anong inom ko, naaalala ko pa din siya at yung expression ng mukha niya.

Malinaw pa rin sa utak ko na nasaktan ko siya... kaya naman nasasaktan din ako. :(

Then I just found myself in front of Kate’s house.

Dito rin talaga ako dinala ng mga paa ko eh.

I was about to knock, pero pinipigilan ako ng mga kaibigan namin.

They keep on saying na gabi na daw at  makapang-iistorbo lang daw ako.

Pero hindi eh, gusto ko lang talagang makausap si Kate.

Dahil nga pinipigilan nila ako sa pagkatok, sinigaw ko na lang yung pangalan niya, tinatawag ko siya kahit pa alam kong nakapambubulabog na ako.

Pinipigilan pa rin  ako ng mga kasama ko.

Nagpaawat lang ako nang sabihin  nilang tatawagan na lang daw nila si Kate para lumabas saglit at kausapin ako.