Love. Sex. Insecurity.
[Chapter 22]
By: Crayon
****Aki****
8:13 pm, Tuesday
June 26
Ang excitement na nararamdaman ko kanina habang papuntang Laguna ay napalitan ng pagod sa aking pag-uwi. Pagod sa biyahe, pagod sa trabaho, pagod sa pagmamahal ng taong hindi ka naman mahal.
Nakatingin lamang ako sa labas ng aking bintana habang binabyahe namin ang kahabaan ng SLEX. Pumunta ako ng Laguna upang makita si Kyle, alam kong may tampo siya sa akin dahil hindi ako agad nakabalik mula sa Davao. Umasa ako na magkakaayos na kami pero mali ako. Huli na pala ako dahil may boyfriend na siya. Masyado ata ako matagal na nawala.
Hindi ko naman magawang magalit o sumbatan si Kyle dahil wala naman talaga siyang pananagutan sa akin. Walang commitment. Wala akong dapat i-expect mula sa kanya. Single siya, technically pwede siya makipagrelasyon sa kung sinong gugustuhin niya. Wala naman kaming usapan na exclusive lamang kami para sa isa't-isa.
At iyon ang nakakalungkot dahil kahit gaano mo kagusto magselos at ilayo siya sa taong pinili niya, hindi pwede kasi wala kang karapatan. Kahit na masaktan ka ng paulit-ulit ay hindi niya kasalanan iyon, dahil ikaw ang may desisyon na mahalin siya.
Hindi naman por que mahal ko siya ay responsibilidad na niyang isipin lagi ako o ang nararamdaman ko. Malaya pa din siyang mamili kung sino ang mamahalin niya.
Kahit na sabihing wagas ang pagmamahal ko sa kanya hindi ibig sabihin non na dapat mahalin niya din ako. Kahit na gaanong sakripisyo pa ang gawin ko hindi naman automatic na dapat mahalin niya din ako dahil dun.
Hindi naman ako nag-eexpect ng kahit anu mula kay Kyle. Siguro mas tamang sabihin na umasa ako na mamahalin niya ako pero hindi ko siya kailanman na inobliga na suklian ang anumang ibinigay ko sa kanya.
Nakakalungkot lang siguro talaga dahil hindi nangyari ang inaasahan ko. Matapos ang nangyari sa kanila ni Renz, akala ko ay mapapansin niya na ako. Akala ko mabibigyan ako ng chance. Akala ko ma-realize niya na kaya ko siyang mahalin ng higit sa pagmamahal na kayang ibigay sa kanya ni Renz. Akala ko maiisip niya na i can be mr right. Akala ko may happy ending kame.
Napabuntong hininga na lamang ako sa aking naiisip.
With my demigod looks, successful career, and decent family background, i can be a perfect bachelor. I can make every lady fall for me. I can get anyone's attention. Anyone except the person i love.
Biglang pumasok sa isip ko ang unang gabe na nagkita kaming muli ni Kyle matapos akong lumayo. Nakaupo siya sa gilid ng kalsada umiiyak, mag-isa habang nababasa ng ulan. Nang mga panahong iyon ay desido ako na hindi na muli pang kausapin si Kyle kung sakali mang magkrukrus pa ang aming landas. Pero ng lapitan ko siya noon at makita ang lungkot sa kanyang mga mata ay nawala ang lahat ng sama ng loob ko sa kanya. Sinabi ko sa sarili ko na hindi ako makapapayag na may kahit na sino pang makasakit na muli sa kanya ng ganoon.
Nang dalhin ko siya sa aking condo at nagkasakit kami na pareho ay parang sa amin ang mundo. Wala kaming pakialam sa nangyayari sa labas. Masaya na kaming nasa loob lamang kami ng apat na sulok ng aking condo. Nagkukulitan. Alam ko nang mga panahon na iyon na maaaring masaktan ako uli sa ginagawa ko. Kyle is so unpredictable. Hindi ko alam ang maaaring mangyari, pero sa tuwing kasama ko siya lahat ng pag-aalinlangan ko ay nawawala. Kaya ginawa kong sumugal muli.
Wala akong pinagsisisihan sa mga naging desisyon ko noon dahil kahit papaano ay naging masaya ako. Hindi man kami ang magkasama sa huli at least nagkaroon ako ng pagkakataon na maramdaman na akin lang siya.
