Tumango lamang ako at saka tumayo sa aking kinauupuan para bilhin ang manual. Umakyat ako sa third floor ng gusali, tiningnan ko ang aking wristwatch. May 20 minutes pa naman ako. Nang makita ang room 305 ay mahina akong kumatok at saka pinihit ang seradura ng pinto.
Yari! Naka-lock ang pinto, mukhang wala pa ang staff na nagbebenta ng mga manuals. Since may time pa naman ay naghintay ako ng kaunti sa labas dahil baka parating na din sila. Wala pa ngang sampung minuto ay dumating na ang staff.
Agad naman kaming pumasok at sinabi ko ang aking sadya. Hinanap saglit ng may edad na staff ang manual na kailangan ko at saka ako nagbayad. Nang makalabas ng kwarto ay tiningnan ko muli ang oras sa aking relo. Dalawang minuto na akong late. Nagmadali akong bumaba pabalik sa room ko. Pagpasok ko ay nakita ko ang aking instructor na nakaupo sa kanyang desk at nakatingin sa akin.
"Let me tell you this again Mr. Quijano, our class starts at 8:30. Not 8:31, 8:35, its 8:30. I expect this would be the last time that you will be late. Take your seat.", mataray na sabi ng aking instructor.
Hindi ko na nagawang magsalita dahil nagcoconcentrate ako na pakalmahin ang aking sarili. Bumalik ako sa upuan sa tabi ni Lyndon. Buong klase ay tumahimik lamang ako. Hindi na ako masyadong nagsalita dahil naiinis pa din ako. Hindi ko na napansin ang pagtatapos ng aming klase.
"You may all go now, except for you Kyle.", nagsimula na naman mamuo ang inis sa aking loob. Mukhang nagpo-power tripping talaga ang Alvin na to.
Nanatili na lamang ako sa aking upuan hanggang sa makalabas ang lahat ng estudyante sa room na iyon. Nang masiguro kong wala na ang aking mga kaklase ay agad na akong nagsalita.
"Ano na namang problema mo?", pabalang ko na tanong kay Alvin.
"Show some respect.", seryoso niyang sabi habang inaayos ang mga papel sa harap niya.
"Respect is due for those who deserves it. A whore like you needs no respect.", malutong kong sabi dahil nagpatong-patong na ang inis na kanina ko pa tinitimpi.
"Palaban ka talaga no? Tingin mo ikapapasa mo yan?", nagbabanta niyang sabi.
"Huwag mo na akong pagbantaan dahil hindi ako natatakot sayo. Im scored base on the numbers i get on my exam. That would determine if i pass or fail."
"You got a point but i bet the Office of Student Affairs would love to hear about how you address your instructor."
"Again, hindi ako natatakot. I can tell them why i'm acting like this, i can even give them a good background of what happened. That will be a very interesting story to tell. I am willing to escort you there, just let me know when your ready to open this can full of worms. And we'll let them decide who's rotten.", nakatitig lamang sa akin si Alvin. Kinuha ko na ang oppurtunity na iyon at lumabas na ako ng room.
Hindi ko mapigilang mapangiti dahil alam kong nagulat siya sa mga sinabi ko. I guess ako ang nanalo sa round 2 ng aming sagutan. Hindi ko mapigilang mapangiti sa isiping iyon.
Saktong paglabas ko ng building ng bio ay may biglang umakbay sa akin. Medyo napapitlag ako sa gulat, ng lumingon ako ay nakita ko ang nakangising mukha ni Lui.
Isang linggo na din akong kinukulit ng isang to. Minsan niyang nakita ang notebook ko at mukhang kinabisa ang schedule ko ng mga klase at kung saang building ako manggagaling. Kaya ngayon ay para na lang siyang isang kabute na biglang lilitaw kapag tapos ng mga klase ko.
"Bakit ba andito ka na naman? Wala ka bang klase ha?", nayayamot kong sagot habang tinatanggal ang pagkaka-akbay niya sa akin.
"Wala, mamaya pa ang klase ko. Tara kain muna tayo.", imbita niya sa akin.
Chapter 20
Start from the beginning
