The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 51

Chapter 51

Olbes-Arellano

If we're talking about counterattacks that would be Wayto's words, because no matter how I tried to push him, it was like his words were weaving a kind of rope, not to save him from falling but a rope that would pull me together with him.

I took a sip of my wine while thinking for my next move.

Naghiwalay na kami ni Wayto at inihatid niya ako sa mansion, I never entertained my cousins or even my brother when they called me. Nagdiretso na ako sa kwarto ko at ibinababad ang sarili sa tub.

I came back motivated to hurt and wreck him, I want to get even... and yes, revenge na lagi kong sinasabing hindi ko gagawin. But it was really the reason why I plotted this everything. Alam kong hindi ako makukuntento kung hindi ko ito gagawin.

He made me this way, he created a beautiful monster, a woman full of hatred.

Ibinaba ko ang aking baso at pinunasan ko ang luha ko. Ibinigay ko sa kanya ang lahat noon, betrayed my family at hinayaang paulit-ulit na saktan but I tightened my grip on him. Pinangako ko sa sarili kong hindi bibitaw sa kanya dahil alam kong kapwa kami naiipit sa sitwasyon, but instead of holding my hands, he took a knife to hurt my hands para ako mismo ang bumitaw sa kanya. He's coward.

At ngayong bumalik ako, gano'n na lang? Maayos na ang lahat sa mga pamilya namin? What the fuck? Ginagago nila akong lahat!

Gagawin ko ang lahat ng gusto ko!

Kung ginawa nila akong tanga sa loob ng tatlong taon, gagawin ko silang tanga sa pagbabalik ko!

Hindi ko na alam kung kanino na ako magagalit, kay Wayto lang ba? Sa buong pamilya ko na parang walang nangyari? Sa lahat ng kaibigan ni Wayto!

I only have Tanya and August with me.

I will never accept explanations anymore! Para saan pa? Naging tanga na ako sa loob ng tatlong taon, nasaktan na ako, nagdusa tapos ngayon lang nila lilinawin ang lahat?

For fucking what? Para ako na naman ang lumabas na masama?

Nagmahal lang ako noon, but I put my whole family's image into danger, at ngayong sinunod ko ang gusto nilang lumayo ako, ang impormasyon na kailangan ko ay siya namang ipinagkait nila sa akin.

What the hell is that?

They kept me in the dark, na parang hindi ako marunong mag-isip at makaintindi ng sitwasyon.

Nangangatal kong hinawakan ang bote ng wine at nagsalin muli ako sa aking baso. Wala na akong pakielam sa nararamdaman ko sa mga oras na ito. I just want to burst out all my frustrations.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko, I threw the glass on the wall. "They're unfair..."

I hugged my legs under the water and hid my face on my knees, I sobbed with my aching heart.

I renewed my composed self after a night, hid the darkened circles under my eyes through make up and I faced Wayto confidently.

Hindi ko na alam kung saan kami pupunta, it's all about the wedding preparation that needed our assistance. I should present myself, kung mayroon man alam si Wayto sa plano ko, bahala siya sa buhay niya at maging ang pamilya niya na alam kong hanggang ngayon ay nagtataka pa rin sa biglaan kong pagpayag.

His jaw tightened when he saw my face. Kahit gaano ka-chinito si Wayto, alam kong malinaw ang mata niya and make-up won't ever fool him, lalo na at ngayong nalaman ko na sa kahit manipis na liptint ay natatandaan niya pala.