The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 16

Chapter 16

Nanatili akong nakatitig kay Wayto habang pilit kong pinuproseso ang mga narinig ko sa kanya.

Did I hear him right? Hindi naman napasukan ng tubig ang aking tenga? Did he just confess?

I tried to open my mouth to utter some words but all I did was to close it again and stared at Wayto.

Siya ang unang nag-iwas ng tingin sa akin pero nanatili itong nakaalalay sa akin sa pag-aakala siguro nitong hindi ako marunong maglangoy.

"I don't care if you're still playing or not. Fuck our surnames, fuck the election, fuck the feud between our families and fuck everything against us. Inaamin ko na, nalason na ako. Nalason na, tang-ina. Matagal na. Lason na lason na. Ulol na." He looked frustrated at the same time I can see the nervousness around him.

His lips were even shaking!

Hindi man lang ako makapagsalita sa sunod-sunod na sinasabi ni Wayto. Since we tried playing each other, ni minsan hindi ko masyadong inisip ang salitang totohanan sa pagitan namin, dahil natatakot akong may makapa na akong katotohanan sa nararamdaman ko.

Natatakot na akong ang lahat ng pilit kong itinatak sa sarili ko bago ko pasukin ang larong ito kay Wayto ay unti-unti nang mabura. I tried to enjoy without thinking deeper, I tried to be happy without thinking the future but hearing this coming from Wayto-that we shared the same feeling was really overwhelming.

"W-Wayto,"

"I know how you hated my family, gusto kong baguhin, gusto kong linisin kahit sobrang laki ng lamat ng pamilya natin sa isa't-isa Autumn. But can we try at least babe?" I stared blank at him.

Biglang lumabas ang imahe ni kuya sa mga alaala ko. His words toward Wayto and all Arellanos.

Biglang pumasok sa akin ang mga unang araw namin ni Wayto, that he'll do everything for me to get poisoned.

What is he's not telling the truth? What if this is just a trap?

"You're kidding me," umawang ang bibig ni Wayto sa sinabi ko.

"I am not fucking kidding you, Autumn. Gusto kita, gustong-gusto. Can't you understand?"

"Gusto rin kita, we like each other now Wayto. Napapansin ko rin na minsan na lang tayo mag-away." I need to remove this atmosphere between us.

We're already good, hindi na kami nag-aaway, nakakasundo na kami. Hindi ko hahayaang lumampas sa ganitong usapan sa pagitan namin.

It could be risky! He's still Arellano, kahit gaano siya kagaling humalik, maglambing at kahit gaano kalayo ang naabot ng kalandian namin dalawa dapat lagi ko pa rin iniisip ang hangganan.

He's an Arellano, Autumn!

He's a damn Arellano.

Lihim na kumikirot ang dibdib ko habang pilit kinukumbinsi ng utak ko na malaki ang posibilidad na hindi nagsasabi ng totoo si Wayto.

He's an Arellano and you're an Olbes.

"Not that kind of like! Let's talk babe, hindi mo ba narinig ang sinabi ko? I confessed! I fucking confessed." Inalalayan ako ni Wayto at umahon kami sa pool side.

Nanatili kami dito at kapwa kami nakaupo habang nakatubog ang mga paa sa pool. We're both dripping wet.

Hiinawakan ni Wayto ang mga kamay ko.

"I don't care if you're thinking differently, pero ako hindi na laro laro! Hindi ako naglaro! Ayoko na! I'm damn serious. Kahit maghain ka sa akin nang napakaraming mansanas na may lason araw-araw Autumn, kakagatin ko. Tang-ina kakagatin ko."