The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 27

Chapter 27

Welcome

Wayto knew me too well, he immediately held my hand the moment we entered their gate. Ramdam ko ang panlalamig ng kamay ko at ang nagsisimulang pangangatal ng tuhod ko.

Buong akala ko ay matatakpan ng pagiging jowable ko ang kaba, but for the very first time in my life... I suddenly forgot how jowable I was. For the first time of my life, I want to cover my exposed flawless body kasi nilalamig ako sa kaba.

May bumubulong sa akin na tumakbo, tumawag ng kamag-anak at humingi ng tulong. I want out... I want help.

I felt so hopeless... yet so pretty, beautiful and sexy...gosh... I couldn't even praise myself well.

How could I feel so cold with sweats on my forehead? Binitawan ko ang kamay ni Wayto at pinaypayan ang sarili gamit ang kamay ko.

"Do you have tissue, babe?" tanong ko.

There's something wrong with Wayto's smuggled car's aircon, hindi niya yata ito pinalinis. Inabutan ako ni Wayto ng tissue. Pero bago ko idampi sa noo ko ang tissue ay humarap ako sa kanya. "Is this hypoallergenic, babe?"

"What?"

"I couldn't risk my-" inagaw na ni Wayto ang tissue at siya na mismo ang marahang nagpunas ng pawis ko.

"Calm down, Olbes."

Sino nga ba ang hindi kakabahan? Simula nang magkaisip ako ay ipinamulat sa akin na kalaban ang mga Arellano, na kaya ng mga itong gawin ang lahat laban sa amin. At ngayong nasa loob na ako ng teritoryo nila, masisisi ba ako kung ganito ang maging kilos ko?

Yes, I felt secured... Wayto's here with me. Pero paano kung igapos siya? Paano kung ilayo siya sa akin? Tapos they do bad things on me?

"W-Wayto... let's go back."

"You're just nervous..."

"Of course! Sinong hindi kakabahan? Malaki ang galit nila sa akin."

"But my love is bigger. Don't worry, hindi ka nila sasaktan." Humalik si Wayto sa kamay ko.

"B-But Wayto-"

"Shh... just calm down. I'm here."

Huminga ako nang malalim at pinanatili ko ang sariling tahimik hanggang sa makarating kami sa harap ng mansion nila.

Agad kong nakilala ang dalawang security guard na naka-abang sa smuggled car ni Wayto. They were one of the seven bodyguards.

Bubuksan na dapat ng isa sa kanila ang pinto nang mauna si Wayto lumabas, siya na mismo ang umikot at nagbukas para sa akin.

"Welcome to Arellano's residence, Miss Olbes." Inilahad niya ang kanyang kamay sa akin. Halos hindi ko na magawang pagmasdang mabuti ang magandang disenyo ng kanilang mansion.

Kahit gaano pa ito kaganda, mas maganda pa rin ang mansion ng mga Olbes.

"Nang-aasar ka ba, Wayto?"

Ngumisi siya sa akin bago niya hinapit ang bewang ko at bumulong na naman. "Gandang babae..."

Hindi ko napigilan ang sarili kong isumping ang buhok ko at hampasin ang balikat ni Wayto. Pinag-iinit na naman ni Wayto ang pisngi ko.

I don't know if he's doing it on purpose just to remove my nervousness, but damn it! It's actually working, well, yes...slowly.

"Don't praise me... alam mo namang hindi ako masyadong nakapag-ayos..." I played with his bowtie.