#yetişkiniçerik bulunmaktadır...
/Elini yanağımda hissettiğimde hemen ona doğru dönmüştüm.
"Bana kalırsa iyi olup olmaman, soğuk ve sıcak olman damarlarındaki kanla alakalı değil...
..... Burasıyla alakalı"
Diğer eliyle kalbime bastırar...
Kitabı sıkıca tutup odadan çıkacağım sırada bir gariplik sezmiştim. Odada artık yalnız olmadığımı hissediyordum. Biri daha vardı. Benden başka biri daha vardı ve ben nefes alışını duyabiliyordum.
Hiç kıpırdamadan sadece odanın ortasında dikiliyordum. Her kimse ya beni gözetliyordu ya da harekete geçmek için bekliyordu değil mi?
Ensemde hissettiğim sıcak nefesle elimdeki kitabı sıkıca kavramıştım. İşte şimdi bittin Sierra...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimin üzerinde hissettiğim baskı istemsizce içimdeki tüm korkuyu götürmüştü. Az önce yakalanmak adına olan endişemin yerini alan heyecan kalbimin ritmini tekrar bozmuştu.
"Burda ne arıyorsun?" Sanki bilmiyordu...sanki tüm sorularımın cevapsız kaldığını bilmiyordu.
"Kendimi arıyorum. Kendimi, kim olduğumu bulmaya çalışıyorum"
Kısık sesli gülüşünü duymuştum ve hemen ardından kitabı sertçe çekerek sıkıca belimi kavramıştı.
Dudaklarının yüzüme dokunuşunu hisettiğimde dudaklarımı ısırrak tuttuğum nefesi almaya çalıştım. "Kendini bulmana yardım edeceğim Sierra"
Hayır Sierra şimdi değil. Herşeye bu kadar yaklaşmışken vazgeçemezsin. Kendimi biranda geriye iterek kendimden uzaklaştırarak yüzümü dönmüştüm.
"Kitabı geri ver Yoongi"
Başını olumsuzca sallayarak bir adım yaklaştığında eğilerek elbisemin eteğini yukarı sıyırmıştım.
Afallamış bir şekilde ne yaptığımı anlamaya çalışıyordu. Bense bu şaşkın haline bir son vererek bacağımdaki hançeri alarak bir kaç adım geri gitmiştim.
"Ne yapıyorsun Sierra?"
Hançerin sivri ucunu tam kalbimin üzerine yaslayarak bakışlarımı yüüzne odakladım.(İşte kitap kapağındaki sahne bu😉)
"Artık kim olduğumu bilmek istiyorum"
Elindeki kitap yere düşerken hiç düşünmeden bana doğru bir kaç adım atmıştı.
"Sakın, sakın aptalca bir şey yapma" Elini bana doğru uzatarak engellemeye ve şuan düşündüğüm şeylerden vazgeçirmeye çalışıyordu.
Ama artık bıkmıştım. Bir hiçmişim gibi yaşamaktan bıkmıştım.
"O kitap benim son umudum Yoongi. Ve sen onu da benden alıyorsun. Söylesene ne yapayım?"
Elini bana uzatarak tam gözlerimin içine bakarak üzerime yürümeye başlamıştı.
"Yaklaşma Yoongi"
"Benimle gel lütfen..."
Bana ve şuan elimde titreyerek tuttuğum hançere bakıyordu.
