P.A 14

680 25 0
                                    

Lydia POV

Nakatayo lang ako sa gilid habang pinagmamasadan ang mga kasama ko na masayang pumasok sa resort.

Nandito na kami sa Palawan. Papunta pa lang dito masaya na sila habang ako ito....nanalulungkot. Ako lang kasi any walang kasama.

"Hindi ka ba papasok?"tumingin ako sa gilid ng lumapit sakin si Cleck

"Mamaya lang"

Wala akung gana. Habang sila kausap nila kasama nila. Eh ako! Ni isa wala. Dapat siguro Hindi na lang ako sumama.

"Mamaya lang o wag na lang"

Nagulat ako ng bigla niya akong hinila papasok. Napatingin naman samin ang iba. Ang akala ko titigal na siya sa panghila pero nikagpasan lang namin sila

"Saan no ba ako balak dalhin?"

"Just wait"

Gusto ko sa ng umangal pero hinayaan ko na lang. Ayoko rin naman kasing mapag-isa.

"See this"

Tumigil ang paa namin sa harap ng dagat. Mula sa pwesto namin ay daamang-dama ko ang simoy na hangin na pumapalo sa katawan ko. Pati ang dagat at sumasayaw din dahil sa hangin.

"Beautiful right?"

Hindi ako sumagot at tumango lang. Tikom ang bibig ko sa gandang tanawin dito. Isabay pa ang mga nakapaligad sa amin.

"Sobrang ganda nito kaya Hindi na ako magtataka kung bakit kailangan ng ticket dito"

Humarap ako sa kaniya at nakangiti lang ito. Dahil sa ngiti niya ang kitang-kita ko ang pagliit ng mata niya.

May halong Chinese si Cleck. Chinese ang ama niya habang ang kaniyang Ina at pure Pinoy. Hindi siya marunong magchinese dahil ni minsan hindi pa siya nakakapunta sa China. Hindi siya gwapo. Hindi din siya pangit. Tamang - tama lang. Pero ang mamapansin mo talaga sa kaniya ang singkit nitong mata. Cute niya kasi pag tumatawa.

"Alam no ba kung bakit kita dinala dito"

Humarap siya sakin kaya nagkatitigan kami. Hindi parin mawala ang ngiti nito.

"Dahil malungkot ka. Gusto kung matignan mo ito para mawala ang lungkot mo. Sobrang ganda nito kaya wag mong hahayaan na sirain ng lungkot mo ang araw mo dito. You need to enjoy."

Umiwas ako ng tingin at tumingin sa harap. He's right. I need to enjoy. I need to be happy kahit tatlong araw lang.

"Wag kang mag-alala. May kasama ka naman eh! Nandito ako. Pwede mo ako maging boy clown para maging masaya ka"

"Pano kasama mo?. Hindi mo siya sasamahan?"

Sobrang sama ko naman kung aagawin ko siya para lang maging masaya. Ayoko naman magkaroon ng away dito. Pano kung babae pala kasama niya ede sinabunutan na ako nun.

"Kasama? Wala akung kasama"

Kumunot ang noo ko. Wala siyang kasama? Its mean

"Ako lang mag-isa pumunta dito. Wala naman kasi akung mainbita eh"

"Kaibigan mo pala or kapatid?"

Tumawa ito ng mapait "unfortunately I don't have one"

Umupo ito sa bumahangin kaya ginaya ko siya. Ok lang madumihan , marami din naman kasi akung dalang damit.

"Only child ako. Hindi na ako nagkaroon ng ibang kapatid dahil sa sakit ng mama ko. She have a cancer and because of that...wala na siya

Kumuha siya ng buhangin at nilaro ito.

Pretending AmnesiaWhere stories live. Discover now