TWO

135 10 33
                                    

NATHAN POV

I was staring at the ceiling while laying down on my bed. Thinking what happend earlier

Stephanie

Gwen Stepanie

Tammy.....

Stephanie.....

Iisa lang nga ba kayo? Ano ba talaga ang nangyare? Totoo bang patay na si Tammy? Totoo bang wala na siya? Pero bakit nung makita ko si Stephanie. Iba ang tibok ng puso ko. Parang may iba eh. Parang kilalang kilala ko na si Stephanie. Parang siya talaga si tammy

Paano kung siya nga si Tammy?

Di ko na alam

Aw ang ulo ko!

Napapikit pikit ako dahil nakaramdam ako ng antok

Nakakainis! itutulog ko nalang ba ito?

Tahimik ako habang patuloy kong pinapaandar ang wheelchair ko. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko pero mabilis ko yung pinunasan saka ko pinagpatuloy ang pagpapaandar sa wheelchair ko. Galing ako sa kwarto ni Tammy. She is not there. Ang sabi wala na daw siya!

No hindi ako naniniwala! Hindi siya nawala! Hihingi pa ako ng tawad sa kanya! Muling tumulo ang luha ko dahil sa naisip ko. Sabi ng doktor it's been a month since nagising ako nung nangyari yun

Dahil sa akin.... Kaya siya nawala.... Dahil sa akin....

Patuloy ko paring pinapaandar ang wheelchair. Gusto kong maka alis sa lugar na ito. Ayoko dito. Hahanapin ko si Tammy. Ilang beses tumulo ang luha ko pinunasan ko yun saka ko pinagpatuloy ang pag papandar. Medyo nakakalayo na din ako nang..

Napahinto ako dahil mag isang babae ang humarang sa daan ko. Nakaharap ang palad niya na para bang pinipigilan niya ako. Tinagilid ko ang ulo ko. Halata parin sa mata ko ang mga luha ko dahil kay Tammy pero di ko ginawang takpan o punasan man lang yun. Kasi nakikita ko din yun sa mga mata niya. Ngumiti siya sa akin, ang ang kamay niya na nakaharang ay bigla nalang niyang inilahad para makipagkamay

Napatingin ako sa kanya... She look also lonely, hurt and miserable... Like me. Unti unti kong tinataas ang kamay ko reaching for her hand. I took her hand and smile...

**

Paulit ulit kong binubura ang drawing ko dahil paulit ulit akong nagkakamali. Di ko parin siya ma drawing! Nakakainis! Bumuntong hininga ako saka ko inulit sa kabilang page ang pag do drawing habang pinapakinggan ko ang kanta naming dalawa. This way, i can remember her face singing this song and i can draw her. Nasa ganung posisyon ako nang

Biglang tinanggal ng katabi ko ang headset ko kaya napatigil ako sa pagdo drawing.. Pinatay ko rin ang kanta sa headset ko... May kumakanta... Ang boses na to. Hinarap ko ang pinang gagalingan ng boses. Napatingin ako sa kasama ko at tumango siya sa akin. Puno parin ng lungkot ang mata niya

Sabay kaming tumayo saka kami pumunta sa pinag gagalingan ng boses. Gamit ang saklay ko, pilit kong nilalakad ang mga paa ko hanggang sa papalapit kami ng papalapit sa boses

Napahinto ako nang makita ko kung sino ang kumakanta. Nakatayo siya habang kinakantahan ang lahat ng mga pasyente dito...

A-Anong ginagawa niya sito? Akala ko.... Wala na siya?

Tammy?!

Naramdaman ko nalang ang paglaglag ng bagay sa ulo ko na ikinawalan ko ng malay

"Tammy!" Napabalikwas ako ng hinihigaan dahil sa napanaginipan ko. Paulit ulit king sinabumutan ang buhok ko dahil sa frustrate. Pero itinigil ko dahil bigla siyang sumakit. Ano na nga ba ang panaginip ko? Tungkol kay Tammy yun eh. Alam kong tungkol kay Tammy yun! Bakit di ko maalala?!

Because I Love YouWhere stories live. Discover now