Because I Love You

ONE

"Promise me. You'll be with me till the end okay?"

"I promise Natnat! Diba nga were going to get married soon?"

"Oo naman! 'Tong sing-sing mo sa daliri ang evidence. Take care that ha?"

"I will Natnat."

"I really Love you Tammy"

"Me too Natnat"

Some Memories are bound to Forget

Some memories are bound to remember forever

It hurts because you leave

It hurts because You break your Promise

It hurts

Because I love you..

Tammy

NATHAN POV

NAPABALIWAS ako ng higa dahil sa napanaginipan ko. Napasabunot ako sa buhok saka ko kinuha yung Orasan sa tabi ko. Pero may nasagi ako at nahulog iyon sa Baba ng kama ko

Tinignan ko muna ang Oras. 1:38am

Binaba ko ang paa ko saka ko pinulot yung Picture Frame na nahulog

Wala naman siyang gasgas. Pinunasan ko ito saka ako bumalik sa higaan ko. Marahan ko iyong hinalikan saka ko nginitian "Goodnight Tammy"

***

"Natnat!" Halos maubo naman ako dahil sa higpit ng pagkaka hawak sa akin ni Sepsep "B-bitawan mo ako" Nabalik ata siya sa katinuan kaya niya ako binitawan

"Sorry. Namiss lang kita" saka siya nag peace sign. Napailing nalang ako saka ko siya nginitian. Pasalamat 'tong ugok na to at kaibinigan ko siya eh. "Tara kain muna tayo. Nagugutom na ako"

As always. Hinila nanaman niya ako papunta sa canteen. Ito ang dahilan kaya di ako kumakain ng agahan dahil alam kong hihilain ako ng kaibigan kong to sa canteen para kumain. Gutumin kasi

Magkababata kami nyang si Sepsep. Mag besfriend ang parents namin especially our moms. Kaya bata palang kami, magkaibigan na kami. Minsan napagkakamalan kaming kambal. Syempre ang sagot namin "Kambal kami but not by blood"

Kapatid na turing namin sa isa't isa. We see each others weaknesses and others. Sa pangalan palang halata na. Him, Ethan Joseph Zabala. And me, Nathan Justin Guzman

But we call ourselves as 'Natnat and sepsep'

Umupo na ako sa usual spot habang si Sepsep ay nandoon na sa counter ang oorder na. Napatingin ako sa kawalan as I remembered things

Tammy....

Kamusta kana kaya ngayon? Are you happy there? Sana masaya ka. Hanggang ngayon, sinisisi ko parin sarili sa pagkawala mo. Kasalanan ko naman talaga eh. It's been 6 years pero di ko paren matanggap.
*Blag

Nagulat ako nang biglang ibinagsak ni Sepsep yung Kape sa Harapan ko "Day dreaming again Natnat" napaupo ako ng maayos saka ko kinuha yung kape

"Sorry" Umupo din siya saka niya inilahad sa akin yung paborito naming breakfast. Tapsilog

"Don't tell me, si Tammy nanaman iniisip mo?" Di ko pinansin si Sepsep at kumain nalang ako. Bumuntong hininga siya "Kaya ka di nagkaka girlfriend eh. Puro ka Tammy" Tinignan ko siya ng masama