Marked Series 5: My Baby's Mommy (COMPLETED)

Chapter Nine

"Dale." Nang matanggal na nito ang sapatos niya ay bahagya pa nitong minasahe ang mga paa niya. He is doing it greatly kaya nga napakagat siya ng labi upang hindi makagawa ng ungol, paano ba naman kasi parang nanulay sa buong kalamnan niya ang kiliti ng pagdaiti ng balat nito sa balat niya.

"Rayleigh paano mo ba ako mapapatawad?" bakas sa magandang boses nito ang lungkot.

"I did."

"Alam kong hindi ganoon kadali ang patawarin ako Ray. Please tell me how to make up for you."

"Return me home and let me leave, huwag ka na ring magpakita sa akin." Maingat na binitiwan nito ang paa niya na para bang kapag basta nalang nitong binitiwan ay mababasag iyon. Nagtama ang kanilang mga mata and curse to God, kung pwede lang sana kung may kakayahan lang siguro siya ay buong puso na niyang inangkin ang lalaking ito. She can see Damon once he grew kaya nga siguro hindi niya napigilan ang mga daliri at bahagyang sinuklay iyon sa buhok nito.

"I am not convinced na napatawad mo na ako."

"How will I convince you then?"

Confusion is now visible on his handsome face, alam niyang naguguluhan din ito. She is good at reading people's emotion and she knew it would be hard for him to do that. Hinawakan niya ang baba nito at itinaas iyon upang magtama ang kanilang mga mata.

"You don't have to do this Dale, I am not that important in your life. Sapat na sa akin na malaman na pinagsisihan mo na ang nagawa mo. Isipin mo nalang na isa ako sa mga babaeng dumaan sa buhay mo. Hindi ba people come and go in our lives and I am one of them. Don't fuss yourself over me." He gripped the cloth covering the sofa as he stared at her with an unknown expression on his face.

"You are important Rayleigh."

"I know." She just said because she herself doesn't believe na importante siya. Ito naman ngayon ang humawak sa kanya at hinaplos ang pisngi niya.

"I need you in my life."

She chuckled. "In what way Dale?" may double meaning iyon, he crunched his nose when he realized what she means.

"I am serious." He insisted. "Huwag ka ng bumalik sa London."

"Dale ang mabuti pa ay umuwi ka na."

Sumimangot ito. "I'll make sure na hindi ka na aalis."

"Hindi mo ako mapipigilan Dale kailangan ako doon."

"Pero mas kailangan kita dito." Sigaw na nito.

"It doesn't matter Dale."

NAPAKURAP siya ng ilang beses dahil kanina pa siya hinihila ng antok, nasa hospital siya ng mga oras na iyon. Pagkatapos kasi nilang mag-usap ni Dale ay tinawagan siya ni tita Yuri at ganoon nalang ang takot niya ng malaman na nasa hospital si Damon dahil inaapoy ito ng mataas na lagnat. Pareho sila ni Dale na hindi mapakali mabuti nalang at bumaba na ang lagnat ng bata pero hindi pa rin siya mapakali. Kanina pa dapat ang flight niya papuntang London but she needs to postpone her trip.

"Matulog ka muna hija baka ikaw naman ang magkasakit." Untag ni tita Yuri sa kanya. She smiled at her and then she shook her head.

"Kapag po sinabi na ng doctor na okay na po si Damon saka nalang po ako uuwi." Isang tipid na ngiti ang ibinigay niya dito.