Labirentteki kız

5

Yatakta bir sağa bir sola dönüp dururyordu ama bir türlü uyku tutmuyordu.Ayağa kalktı ve pencereden dışarı baktı hala hava kapkaranlıktı ve taş duvarlar ise kapalıydı,hala camdan bakmaya devam ederken karşı odalardan birinden bir bağırma sesi geldi,kız irkilip kapıya baktı,gece yarısı ne olabilir? diye düşünmeden edemedi.Kapıya ilerledi ama aklına newt ile olan konuşmaları geldi.

"Şimdi,sen kız olduğun için çiftlik evinde bugün kaldığın oda da uyuyacaksın ve..." duraksadı "Gece sakın odandan çıkma"

Newt odadan çıkmamasını söylemişti ama ya birinin yardıma ihtiyacı varsa? Nadia sessizce kapıyı açtı ama gıcırdamıştı,kapıyı kendi geçebileceği kadar araladı ve parmak ucunda yürümeye başladı, tekrar bir bağırma sesi gelince ufak bir çığlık attı,hemen eliyle ağzını kapatıp ses çıkartmadan durdu,sesin geldiği kapıya doğru ilerlemeye devam etti. Kapı hafif aralıktı ama birşey gözükmüyordu kapının sağ tarafına geçti. Gıcırdamamasını umarak biraz daha ittirdi.

Şansına ses çıkmamıştı,içeriye göz attı. Bir yatağın önünde duran iki kişi vardı,solda duran çocuk kafasını çevirince onun Newt olduğunu gördü yanındaki kişi de Alby'di sesinden anlamıştı ama onlar burda gece gece ne yapıyorlardı? Yatakta duran biri vardı ama onu tam göremiyordu,Newt ve Alby konuşmaya başladılar "Yine rüya görüyor" İçerdeki çocuk komadamı acaba? diye düşündü kız.

"Değişim geçiriyor Newt bu normal" değişim mi? "Ama diğerleri gibi değildi bu daha uzun sürdü" Nadia neyden bahsettiklerini hiç anlamamıştı,tekrar bir bağırma sesi gelince net bir şekilde bakmak için kapıyı biraz daha itti ve yatakta yatan kişinin durumunu görünce dona kaldı, kusmak istedi.

Solgun yüzlü bir çocuk yatakta kıvranıp duruyordu üstünde tişört yoktu,derisinde yeşil renkli damarlar vardı her yerindeydim. Sadece buda değil çürükler ve kırmızı lekeler de vardı. Kızarmış gözlerini kocaman açmış kıvranıp duruyordu.Kız hala yatakta duran çocuğa bakarken Newt arkasını dönü.

"Nadia?!" kız bütün hızıyla odasına geri gitti ve kapıyı kapattı. Newt "Nadia Kapıyı aç!" dedi çok bağırmadan. Kız ses çıkarmadı "Kapıyı kendim açabilirim işi zorlaştırma,kapıyı aç!" kız hala ses çıkarmadan duruyordu "Peki ben açarım" kapı ittirilmeye başladı kızın gücü yetmedi.

"Nadia! Sana odadan çıkmamanı söylemiştim! Beni dinlemedin!" kız korkmuştu hala gördüğü şeyi düşünüyordu "O kimdi?! Neden öyleydi?! Ona ne oldu?!" bağırıp duruyordu "Nadia sessiz ol!" kız hala şoktaydı "Ona ne oldu?! Korkuyorum! Ben nerdeyim?! Neden burdayım?!" Newt eliyle Nadia'nın ağzını kapattı "Şşş tamam,sakin ol ve de sesini çıkartma birini uyandırmak istemezsin değil mi?" yatağa oturdular. Kız hızlı hızlı nefes alıyordu "Tamam,tamam bana bak..." kafasını kaldırıp Newt'e baktı

"Sakin ol,söz veriyorum sana sabah herşeyi anlatacağım tamam mı?" Tereddütle kafasını salladı. İçeri hızla Alby girdi "Kız olduğun için bir şey demedim ama bir daha gece odadan çıktığını görürsem seni uçurumdan atarım! Beni anladın mı?!" Newt ayağa kalktı "Alby,sakin ol, o buraya yeni geldi hiç birşey bilmiyor" Alby burnundan soluyordu.

"O zaman yarın hemen anlat! Tabi insanları kapı arkasından izlemenin doğru olmadığını bilmiyorsa onuda anlat!" odadan çıktı. Nadia ayağa kalktı ve Newt'e döndü "Özür dilerim, bidaha olmaz" "Önemli değil ama bir daha olmasın,sözümü dinlemezsen üzülürsün bunu bende istemem" Nadia kafa salladı ve yatağına geçti "Tekrardan iyi geceler" Newt'in ayak sesleri kayboldu ve kapı kapanma sesi ile yine etraf sessizliğe boğuldu.