NEDEN OLMASIN Kİ? (Tamamlandı)

Evde

    Kapı çalıyordu ama ben kendimi kaldıramıyordum. Sonunda kendimde o gücü bulup kalktım. Ve aşağı indim. Kapıda bizimkiler vardı. Sadece kızlar gelmişti ve biraz endişeli bakıyorlardı. Bir şey oldu sandım:
- Ne oldu? Renginiz solmuş.
- Korktuk. Yarım saattir kapıyı çalıyoruz. Merve'de yok galiba endişelendik.
- Uyuyordum. Kaldıramadım kendimi. Merve'de izinli. Gelsenize içeri kapıda kaldınız.

   Kızlar salona geçti. Ben de Ceylin'i alıp mutfağa geçtim. Kahve makinesine kapsülleri yerleştirdim.
Ve Ceylin'e dönüp Mert konusu hakkında konuşmaya başladım.
- Kızlara anlatalım. Sonra da İrem'le tanışırız.
- Tamam...
  Kahveler hazır oldu. Tepsiye koyup içeri götürdük.
  
    Salona girdim ve kahveleri ortaya koydum. " Aslında bira vardı ama  Göktuğ beni bırakmaya gelince hepsini aldı." Özge:
- iyi yapmış yoksa içersin sen.
- İçerdim tabi çok güzel olurdu.
- Saçmalama be. Daha dünü hatırlamıyorsun.
- Tamam. Neyse şimdi asıl konumuza geliyoruz. Ceylin sen anlat.
- Tamam. Bizim bölümde bir kız var adı İrem. İyi bir kıza benziyor. İlk gün Ders bitince yanıma geldi ve Mert' i sordu. Hoşlanmış ondan. Tanışmak istiyor.
Bizimkiler soluksuz dinlemişti. Şaşırmışlardı da çünkü herkes biliyor. Mert çöpçatanlığa gelemezdi. İrem'i kendisi bulmalıydı. Belki de ona göre hazırlardık planı. Birinden cevap bekledim ve bir süre sonra Özge konuşmaya başladı...