My Deaf Mate (Voltooid)

Hoofdstuk twaalf:

Woord van de schrijver:

Ik heb toch besloten om verder te schrijven, maar nog steeds, als je tips of ideeën hebt: wees niet bang ze te geven en te delen!

______

POV Heather:

Alex en ik nemen nu samen lessen in gebarentaal. Hij helpt me echt ontzettend. Soms dan begint hij random dingen tegen me te zeggen. Het gaat steeds vloeiender en soepeler.

Zelf krijg ik het ook steeds beter onder de knie. Tuurlijk, ik heb het nog steeds moeilijk met het feit dat ik niks kan horen. Toch begin ik het steeds meer te accepteren en leer ik ermee te leven. 

Ik vraag me wel af hoe de pack hierop zal reageren. Een Luna zonder gehoor? Is dat niet een teken van zwakte? Aan de andere kant heb ik ook vertrouwen in de pack. Ze zijn goed in hun hart, trots en gaan voor wat ze willen. Ze zullen het niet erg vinden dat ik de Luna word.

Toch?

Het zonnetje voelt warm op mijn huid terwijl ik door te tuinen van het grote landhuis struin. Bijen en vlinders vliegen langs me heen, van bloem naar bloem en van struik naar struik. Ik weet zeker dat ik het luide zoemen van de bijen zou kunnen horen als ik mijn gehoor nog had gehad. 

Opeens word het donker. 

Instinctief neemt Hannah het over en draai ik me op. Ik mep degene die me wilde belagen keihard in zijn gezicht. 

Alex wankelt achteruit met zijn hand op zijn wang. Een rode afdruk begint al op te komen als hij die weghaalt en me ontstelt aankijkt. 

"Moest dat?" vraagt hij met gebarentaal. Ik zucht diep en krijg de controle weer. "Wil je me alsjeblieft nooit meer zo laten schrikken." antwoord ik diep ademhalend. 

"Sorry, ik wilde je alleen vertellen dat we zo meteen een vergadering hebben." zegt hij en glimlacht verontschuldigend naar me. 

Ik druk een kort kusje op de afdruk op zijn wang en pak dan zijn hand vast. "Laten we maar naar binnen gaan dan." zeg ik tegen hem via de link. 

Ik aan de andere kant van de meterslange tafel. Er zit zeker ruim twintig meter tussen mij en Alex in. 

Alex en ik zitten allebei aan de hoofden van de tafels, omdat wij de toekomstige Alpha en Luna zijn en de rest in ons territorium is. 

Er zijn drie packs vanuit de regio naar ons gekomen. De Staru Pack, de Shimmer Pack en de Oliveira Pack. 

Alle drie hebben ze me ooit afgewezen en me niet geaccepteerd in hun pack. 

 "Allereerst, voor we beginnen. Heather, mijn mate en de toekomstige Luna van deze pack, is een maand geleden haar gehoor kwijt geraakt. Ik verzoek daarom iedereen te praten via de link, zodat zij ons ook kan verstaan en voldoende mee kan doen." begint Alex tegen iedereen via de link. 

Alpha Eric, van de Shimmer Pack, werpt me een nijdige blik toe. Niet heel erg diplomatiek, als je het mij vraagt. 

POV Alex

"Ik weiger te linken, simpelweg omdat er één iemand is die ons dan niet kan verstaan. Met alle respect, Alex, maar hoe denkt je vader hierover?" zegt Alpha Eric hardop. Niet begrijpend en met een lichtelijk gekwetste blik op haar gezicht volgt Heather het gesprek. 

"Ik wens gewoon aangesproken te worden met u, want binnenkort zal ik even hoog staan als u, ondanks mijn leeftijd. Ik verwacht behandelt te worden met hetzelfde respect." zeg ik tegen hem, een ondertoon van dominantie verschuilt in mijn stem. "Mijn vader staat achter mijn besluit. Hij vindt, net zoals ik en mijn moeder en de huidige Bèta en de toekomstige Bèta, dat Heather prima geschikt is als Luna. Ze is sterk, ambitieus en aardig. Ze is precies wat de Red Moon Pack nodig heeft." leg ik uit. Iedereen knikt instemmend als ik het heb gezegd. "En vanaf nu praat ook u gewoon via de mindlink, anders bent u degene die wordt buitengesloten tijdens deze vergadering." zeg ik met een schijnheilig glimlachje, wetend dat ik heb gewonnen. 

Heather kijkt me met een trotse glimlach aan.