Siyah

10-KETÇAPLI PİZZA

Yalnız kalmak mümkün mü peki?
Tabiki de hayır.Özge gibi bir arkadaşınız varsa bu imkansızdı.
Soyunma odasındaki uzun sandalyenin üzerinde uzanmış,tavanı seyrediyordum.Neyse ki beden dersi yoktu kimsenin.Özge ise yanıma çökmüş neler olduğunu anlatmamı bekliyordu.

"Bak,hadi benim canım arkadaşım.
Seni öldürmemi istemiyorsan anlat artık!"diye sabırsızca söylendi.

"Tamam anlatacağım ama önce bana yiyecek bir şeyler getir misin?Ne olur,her şey üst üste geldi zaten."diye kendimi acındırdım.Gerçekten çok açtım. Midem öyle bir gurulduyordu ki başkasınınki bu kadar guruldasa deprem oluyor sanırdım.

"Tamam ama gelince anlatacaksın değil mi?"diye evet dememi bekledi. Kafamı sallayınca odadan çıkıp gitti yemek getirmeye.

Biraz düşüncelerimi toparlamam gerekiyordu.Açıkcası bundan sonra ne yapacağımı bilmiyordum.Bu aramızdaki anlamsız çatışma beni yoruyordu artık.Ben normalde insanlara pek kötü davranan biri değilimdir.Gerçekten yani.Ceyda sadece istisnaydı çünkü onun gibi insanlara kötü davranarak iyileştirirsin.Ama Mete gibilerini nasıl iyileştirebilirim bilmiyorum.Hep böyle acımasız olacak gibi.Öncelerden yaşadığı sorunlar vardır,biliyorum ama eğer istemeseydi şu anki gibi bir canavara dönüşmezdi.Kısacası sadece bilmiyorum ne yapacağımı.Beni öperek büyük bir hata yaptı ve ben o anı hafızamdan silemem.Bunun geri dönüşü yok.Sadece yeniden tekrarlanmamasını sağlayabilirim.
Kendimi kötü hissediyordum. Bilirsiniz,o kötü hissin açıklaması yoktur.Ne sinirlisinizdir ne de üzgün. Sadece kötü hissedersiniz.

Seslice oflayıp yattığım yerden kalktım.Muhtelemen 2.dersdeydik ve önümde 6 ders daha vardı. Toparlanmalıydım.Hiçbir şeyin derslerime engel olmasına izin vermemeliydim.Son senem ve hayallerimi gerçekleştirmeme kimse engel olamazdı.O yüzden soyunma odasındaki tuvalete gidip yüzümü buz gibi suyla yıkadım.Bu beni kendime getirirdi.

"Heyy,elim yanıyor!Tostunu al!"diye cırlayan bir Özge duyduğumda soyunma odasına geri döndüm.

"Teşekkürler valla ellerin dert görmesin."diyip gülerek hızlıca tostumu aldım ve yemeye başladım.

"Hadi ben dediğini yaptım.Sıra benim dediğimi yapmanda."dediğinde başımla onaylayıp tostumdan ısırık aldım.

Boğazımı temizleyerek konuşmaya başladım.
"Bak,şimdi...."

<-------------------------------------------------------->

"Bir dakikaa!Durr!Sen ne dedinn?!?" diyerek yüksek sesle,baya bir yüksek sesle,bağırdı.

"Evet,dediğim gibi manyak ego yığını öptü beni.Bu ne cüret yani değil mi?"dedim o anki sinirimi yeniden hissederek.

"Ay şuraya bayılacağım!Gebersin pislik!Sen ne yaptın?"dedi Özge.

"İlk kapıya doğru gittim çıkmak için ama sonra vazgeçtim çünkü çok sinirliydim.Sandalye atmaya çalıştım kafasına.Ama isabet etmedi.Keşke etseydi de görseydi gününü."dedim üzgünce.

"Ahahhahaha!Ayy çok actionlu!Tam filmlik ha.Kafasına sandalye atmak nedir ya!"dedi kahkahalar eşliğinde.

"Ama hak etti."dedim hemen.

"Evet.Daha neler neler hak ediyor ama işte sen gelene kadar yapan yoktu."dedi bana destek vererek.

"Bundan sonra da olmayacak.Çünkü ben artık uğraşmayacağım.Yoruldum yani.Ayrıca derslerimi engelliyor.O yüzden bundan sonra ona tek cevabım sessizlik olacak."dedim gayet sakin bir şekilde.

"Emin misin?Bence zorlarsa kendini kaybedersin.Yine karşılık verirsin."
dediğinde kafamı iki yana salladım.

"Kendime hakim olabilir.Eğer olmazsam ona dönüşürüm."dedim emin bir şekilde.Umarım bu dediğim olur.