Blood's POV
"You're the famous mortal. Everyone knew you. Blood, you're now an instant celebrity." mortal? Well I am. But, famous and an instant celebrity? I don't think so.
"What do you mean?" naguguluhan na ko sa nangyayari.
"You're a mortal. Everyone wanted to taste you" tumayo ang balahibo ko sa mga sinabi niya. Bigla kong tinakpan ang aking katawan sa mga narinig ko. Ganoon na ba ko ka-attractive para gustuhin nila akong tikman?
"Pft hahaha" bakit siya tumutawa?
"Don't be silly. They wanted to know how your blood and flesh would taste. " my whole body shivers. Does this mean she wanted to taste me too? 'I'm doomed'
"I am thinking, does your blood taste sweet? A fresh blood from a mortal will be my favorite meal." bigla na lamang bumalik ang mga mata nito at muling naging kulay pula. Unti-unti ay humakbang ako patalikod ngunit sa bawat hakbang ko ay siya rin nitong hakbang. Patuloy parin ako sa paghakbang hanggang marating ang pinaka sulok ng elevator.
"HAHAHAHAHA" bigla nalang umalingawngaw ang tawa sa apat na sulok ng elevator. Masaya ba siya dahil makakatikim na siya ng isang tao?
"I don't drink blood from skinny people. I pity them." wtf? What's wrong with her?
"I'm Luna and I am a vampire." alam kong hindi ito normal na eskwelahan pero bakit nagugulat pa rin ako sa mga naririnig at nakikita ko.
"By the way, I'm your roommate." biglang bumukas ang pinto ng elavator. Lumabas na si Luna at naiwan akong nakatulala.
"You're not coming? Well then, see you." sumarado na ang pinto ng elavator at hindi ko alam saan ako pupunta.
Pinindot ko ang pinakamataas na floor ng building at dinala ako nito sa rooftop.
Habang nasa rooftop ay tinanaw ko ang kabuuang sakop ng eskwelahan. Hindi mo aakalaing isa pala itong lugar na pinagkukutaan ng iba't ibang nilalang.
"You're new here. Aren't you?" isang boses ng lalaki ang narinig ko sa aking likuran. Paglingon ko ay nakakita ko ang nagmamay-ari nito. Napakaamo at inosente ng mukha nito. Walang bakas ng kahit anong masamang auro ang makikita mo sa kanya. He smile when he saw me. I smiled back.
"I'm a transferee. I just arrived today." marahan naman itong tumango. Lumapit ito at tumabi sa akin.
"How's your first day?" paano ko ba sasabihin na sa unang araw ko palang rito ay sasabog na agad ang laman ng utak ko sa dami ng mga impormasyong nakuha ko.
"It's okay and a bit tiring. I never expect that this academy will be like this. To be honest, I'm not comfortable with this heavy atmosphere. " sa ngayon ay okay pa ko pero paano na bukas at sa susunod pa na mga araw?
"I'm Dalton and I am the SSG president of this academy." nagulat naman ako sa narinig ko mula sa kanya.
"Y-you're the SSG president? I'm sorry for what I have said earlier." kung alam ko lang ang posisyon niya sa academy na 'to, hindi ko sasabihin yung mga sinabi ko kanina.
"It's okay. I understand. " may ngiti sa mukhang sabi nito. Nakahinga ako ng maluwag dahil doon.
"You're Blood, right? A mortal with that kind of name will deceive every vampire in this academy. You'll be in the eyes of those vampires." those? Then he's not one of them.
“I assume you're not a vampire.” naglakad naman ito papalapit sakin pero patuloy lang akong nakatayo sa kinatatayuan ko.
“If I'm not a vampire then what do you think I am?” he stopped infront of me and wbisper those words.
Ano nga ba siya? Basta alam kong 'di siya vampire.
“Maybe, you're a werewolf. Like in those movies. If there's a vampire, there's a werewolf.” matawa tawa naman itong napatingin sakin. Halatang di makapaniwala sa sagit ko.
“You're reason is funny. But yeah, you're right. I am a werewolf.” bigla namang nagbago yung aura niya. Napalitan ang magaan ng isang madilim at mabigat na aura. Biglang tumayo naman ang balahibo ko dahil sa mabilis na pagbabago ng paligid.
“Aren't you scared of me?” sinabi niya ito at saka ngumisi. Lalo akong kinikilabutan dahil sa sinabi niya.
“W-why would I?” kung pumasok ako sa eskwelahan na katulad nito ay dapat handa na ko sa mga ganitong sitwasyon. Kailangan kong maging matapang.
“You're brave. I like you.” bumalik naman ang auro niya kanino. Magaan na ito at hindi na nakakatakot. Muli na naman akong naestatwa sa kinakatayuan ko. Baliw ba siya? Bakit ang bilis magbago ng pakikitungo niya?
“See you around, Ms. Blood.” hinabol ko ito ng tingin bago ito tuluyang mawala sa paningin ko.
“If I were you. I should've stay away from that bastard on the first place.” halos mahulog yung puso ko sa pagkabigla.
Humarap ako rito habang nakatingin sa kanya ng masama.
“You psycho! Bakit ka ba nanggugulat? Halot himatayin ako sa gulat dahil sayo. At kailan ka pa dumating dito?” sabi ko habang binabawi ang lakas ko dahil sa nangyari. Siya yung lalaking nakabangga ko kanina.
“You're calling me a psycho? You blabbermouth.” ikaw pa may ganang magalit ngayon? Kanina ka pa pagpasok ko. Buti na lang at hindi na masyadong nakakatakot ang itsura nito.
“And to inform you. I'm the one who's here first. This is my spot. This is my place. This is my territory.” unti unti naman itong lumapit sakin. Ano bang meron at lapit sila ng lapit sakin?
“I'm craving for a human right now? Can I taste you?” hindi na ganoong nakakatakot yung dating niya katulad kanina ngunit unti unting tumatayo yung balahibo ko sa mga sinabi niya.
“S-stop! W-wag kang lalapit... Sisigaw ako.” utang na loob. Wag ka ng lumapit.
“Have you forgotten me? I'm sure you see me in the woods before.” familiar nga yung mukha niya pero hindi ko matandaan kung saan ko siya nakita noon. In the woods? When? Unti unti na naman itong lumapit sakin.
“Maybe this will remind you.” unti unting nagbago yung mga mata niya. Katulad ng pagbabago ng mga mata ni Luna sa elevator. He's a vampire. Pointed fangs started to grow on his mouth.
Unti unting bumalik yung alaala ko sa pagpunta ko noon sa dark forest. Siya yung lalaki na may kasamang babae sa gubat. Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa biglaang pagsikip ng dibdib ko.
“Looks like you remembered me now. Have you seen my prey that night? You know what? Her blood still lingers in my mouth.” umakto itong may nilalasap na dugo sa bibig niya.
“My prey is already dead. But I found a new one now and I'm facing her now.” dumoble yung kabog ng dibdib ko sa nangyari. Naalala ko yung itsura nung babae sa gubat. Paano kung pareho kami ng kahantungan?
I'm doomed...
Author's note: Sorry for the late update.
