အဲဒီအေၾကာင္းေတြကိုႀကိဳသိေနလို႔Tae Hyungေစာေစာထဲကတစ္ေယာက္တည္းဆင္းသြားဖို႔ရာ တာဆူေနျခင္းသာ....။

"JUNG KOOK!!!...စေနာက္ေနတာေတြေတာ္လိုက္ေတာ့ရင္ေကာင္းမယ္...ငါအတန္းတက္ရဦးမယ္.."

"ရတယ္ေလ.ဒါဆို..အတန္းထဲအထိကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္...သြားစို႔..."

"ခ...ခဏ...ခဏ..."

ဒီပံုစံအတိုင္းနဲ႔ အတန္းထိေရာက္သြားခဲ့လ်ွင္ Tae Hyungေသဖို႔သာ႐ွိေတာ့သည္မို႔ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ကာ Jung Kookရဲ႕ပါးျပင္ကိုလွမ္းနမ္းလိုက္ေတာ့သည္...။

"ရၿပီဟုတ္လား...ခ်ေပးေတာ့.."

Jung Kookရဲ႕လက္ကလြတ္သည္ႏွင့္ အဆမတန္နီရဲေနသည့္မ်က္ႏွာကိုHoodieေခါင္းစြပ္ႏွင့္ဖံုးကြယ္ကာ ေျခလွမ္းေတြကိုမေျပးရံုတမယ္ သုတ္ေျခတင္လွမ္းေလ်ွာက္မိေတာ့သည္....။

S**t Jung Kook!! လူယုတ္မာေကာင္!!

စ္ခ်ိန္တစ္ခါကအႀကိမ္ႀကိမ္႐ိုက္ခဲ့ဖူးတဲ့ပါးျပင္အတြက္တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက ႏူးညံတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတြဆိုတာTae Hyungႀကိဳသိခဲ့လ်ွင္......။

စိတ္ကူးယဥ္ပံုျပင္ေတြထဲကလိုTime Machineသာ႐ွိခဲ့ရင္မင္းနဲ႔မေတြ႔ဆံုခင္ကအခ်ိန္ေတြကိုျပန္သြားခ်င္တယ္Jung Kook...။

ငါမင္းရဲ႕နတ္ဆိုးမျဖစ္ခ်င္ဘူး...။

ေျခလွမ္းသြက္ေတြကိုေခတၱရပ္တန္႔ကာ ထြက္ခြာသြားတဲ့ကားေလးကို Tae Hyung မ်က္စိတဆံုးလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္....။

မင္းငါ့ကိုရင္ခုန္သြားတာလားလို႔ေမးတယ္Jung Kook...ဒါေပမယ့္ငါမင္းကိုမေမးခဲ့ဘူးထင္တယ္...။

မင္းႏွလံုးသားနဲ႔အနီးကပ္ဆံုးေနရာမွာ႐ွိေနခဲ့တဲ့ငါ့ရဲ႕နားေတြကေျပာတယ္Jung Kook...။ ရင္ခုန္သံေတြကိုၾကားေနရတယ္တဲ့ေလ....။

ငါကဘယ္ေတာ့မွမင္းကိုဒူးေထာက္အ႐ွံုးေပးမွာမဟုတ္တာမို႔...မင္းကငါ့ကိုဆက္မုန္းေနဖို႔လိုအပ္တာမို႔...အဲဒီအသံေတြကိုငါ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမယ္Jung Kook.....။

ျဖစ္တယ္ဟုတ္လား....။

_______________သခင္_____________

"အာ့..!!.."

အမုန်းမြစ်ဖျားခံသော မြတ်နိုးခြင်းလင်္ကာ[Completed]Where stories live. Discover now