When It All Starts Again

Chapter 28: Chocolates

"Puwede mo ba 'kong samahan ngayon?" tanong niya. Ang mukha niya, halatang gustong mamilit.

Tiningnan ko ang paligid. Bumuntonghininga ako bago sumagot.

"Saan?"

"Yes!" Napasuntok siya sa hangin at hinatak ako sa may bench sa ilalim ng puno ng santol.

"Dito?" tanong ko pa kasi dito rin naman ang punta ko.

"O!" Iniabot niya sa akin ang isang Toblerone na maliit at isang chocolate drink.

"Para saan 'yan?" tanong ko habang palipat-lipat ang tingin ko sa kanya at sa hawak niya.

"Kunin mo na," sabi niya na lang. Kinuha ko naman.

Tinitigan ko ang bigay niya sa akin. Isang maliit na Toblerone at isang chocolate drink. Bigla ko tuloy naalala ang bigay ni PJ na kinain ni Gelo.

"Alam mo, may nagbigay rin sa 'kin ng Toblerone noon. May kasama ngang flowers. Christmas party namin," kuwento ko sa kanya.

"Talaga?"

Tiningnan ko siya. Nginitian niya ako.

"Ang pangit mo!" sabi ko sabay palo ng mahina sa noo niya. Puno kasi ng chocolate ang ngipin niya kaya mukha siyang bungi. "Ano ba 'yan, Philip! Abnormal ka!"

"Hahaha! Di ka naman mabiro." Nilinis na lang niya ang ngipin niya ang gamit ang dila.

Kinain ko muna ang binili kong fishballs at kikiam bago ko isunod ang bigay niya.

"Kumusta ang araw mo?" tanong niya habang kumakain ako.

"Ayos lang. Gaya pa rin ng dati."

"Mukhang good mood ka, a." Hinawi niya ang harapan ng mukha niya. "Ang aliwalas ng mukha mo ngayon e."

Nag-isang tango ako sa kanya. "Maganda lang siguro ang gising ko." Nginitian ko siya nang matipid bago ko ibalik ang atensyon sa kinakain ko.

"Good." Saglit siyang huminto. "Sana palaging maganda ang gising mo."

Saglit naman akong natigilan. Tiningnan ko siya. Nakatingin lang siya sa malayo.

Ilalayo ko sana ang tingin ko sa kanya pero may napansin ako. Ngayon ko lang natitigan nang maigi ang mukha niya. Parang nakita ko na siya dati.

"Philip."

"Yes?"

"Saan ba tayo unang nagkita?"

Sandali siyang tumingin sa akin sandali at inilipat din ang tingin sa ibaba na parang iniisip din niya kung kailan.

"Sa school? Dito?" alanganing sabi niya. Hindi pa siya sigurado. Inilayo na naman niya ang tingin niya sa akin.

Tumahimik na lang siya. Inubos ko na rin ang Toblerone at ininom ang chocolate drink na bigay niya.

Ngayon lang ako nilibre ni Philip. Himala. Sulit na rin pala na hindi ko nakain ang bigay ni PJ noon. Nakatikim na rin ako ngayon ng Toblerone dahil kay Philip.

"May tanong pala 'ko," pagbasag niya sa katahimikan namin.

"Ano? Baka sakit na naman sa ulo 'yang tanong mo, ha?" sarcastic kong sinabi sa kanya.

"Hindi naman masyado. Ano lang . . . kapag dinala kita sa favorite place ko pero ayaw mo sa favorite place ko, sasamahan mo ba 'ko r'on?"

Agad ang kunot ng noo ko sa sinabi niya. "Bakit naman kita sasamahan in the first place? Saan mo 'ko tatangayin?"

Bigla siyang natawa sabay iling. "Hindi naman. Nagtatanong lang ako. For SWS survey."

"Baliw. SWS survey mo mukha mo."