Heartthrobs' Possession [COMPLETED]

Chapter 34

author's note: happy 90k reads! So close to being 100k, yieeee! Please continue to support my story guys, lovelots.

Enjoy reading!

Daniella Selene

"Please wake up selene."

I kept hearing sounds. I know that my eyes were closed. Madilim, yan ang nakikita ko. Ang mga boses na iyon ay ilang beses ko na ding naririnig. It makes me want to open my eyes but I can't.

"Selene, wake up."

Lumakas ng lumakas ang boses na iyon. Sinubukan kong imulat ang aking mga mata. Parang napakabigat ng talukap ng aking mga mata.

"O my god?! S–Selene!"

Sjnubukan ko ulit imulat ang aking mga mata. Distorted sounds starts again. I can't see nor hear clearly. Mas sinubukan ko pang imulata ng aking mga mata, the images became clear. Naramdamna ko ang mga luhang nagbabadyang bumagsak sa aking mga mata.

"She's awake! Selene!" Galak na galak si ate thea. I smiled at her. Agad naman siyang ngumiti.

I can feel that we are moving. Where am I?

"A–Ate thea? N–Nasaan ako?" Nanghihina ngunit sinubuksan kong magsalita. Ate thea held my hand and pinch it gently. She smiled at me.

"Your safe now selene, don't worry. We are in an ambulance." Saad niya.

I am free. Tatlong salita ngunit nagpagaan ito ng loob ko. Sa wakas, malaya na ako. Hindi na nila ako pag-aari. They will never get me again, they will now suffer the consequences.

"A–Ate."

Ngumiti siya akin. "Shh, go to sleep. Promise, I won't leave you."

That was the last thing I heard before i drifted to a deep slumber.

"SELENE wake up?"

Naramdaman ko ang mahinang pagyugyog ng katawan ko. Kumunot ang noo ko. Pero agad ding nabawi ang pag-aalinlangan ko ng marinig ko ang boses ni ate thea. Oh my god! This is real!

Unti-unti ko g iminulat ang mga mata ko. Ate thea's angelic face welcomed me. I immediately smiled to her.

"You're awake. Kamusta ang pakiramdam mo?" She asked.

Iniangat ko ang ulo ko. Inilibot ko ang tingin ko sa buong kwarto. I saw, no one. Wala ang mga kuya ko, gyla and evans are not here to. Agad na rumehistro sa mukha ko ang lungkot. Where are they? Hindi ba nila alam na nakatakas na ako?

"Why are you sad selene? Be happy, we saved you." Nakangiting pahayag ni ate thea. Ngunit, imbes na ngumiti ay napayuko ako. I'm expecting my brothers to be here, pero wala sila.

"A–Ate thea, bakit wala sina kuya? Asan s–sila?"

Huminga si ate thea ng malalim. Tumingin naman siya sa akin. "S–Selene, they... they, uhm– pupunta nga pala ang tita shane mo dito." She changed the topic. Is she hiding something? Bakit hindi niya masagot ang tanong ko kung bakit wala sina kuya?

"B-But—"

"O my! Ang pamangkin ko." Napatigil kami ni ate thea ng biglang bumukas ang pinto. I smiled when I saw tita shane crying. Umatras naman si ate thea at hinayaang makalapit saa kin si tita shane.

"T-Tita." Hindi ko na napigilan ang mga luhang kanina pang nagbabadyang tumulo. Tita shane hugged me tight. Gumanti ako sa yakap niya.