Love at First Flight

Chapter Six ♥

   Bumaba na si Seb ng eroplano dala ang kaniyang briefcase. Mainit sa labas kaya sinuot niya ang RayBan shades niya. Lahat ng babaeng nadaraanan niya ay napapatingin sa kaniya at nililingon pa siya kapag nasa malayo na.

Iba na talaga ang karsima ng isang Sebastian Azcaro.

Papuri niya sa sarili. Totoo naming heartrob siya kahit saan siya pumunta. Sa mga magagarang mall, sa opisina at sa mga iba pa. parang ang lahat ng mga mata ng babae e namamagnet kapag dumadaan siya sa harapan nila.

It’s been a year since I worked here in the Philippines. It’s good to be here again.

Huminga siya ng malalim at iginala ang mata sa paligid. Maraming tao sa Airport. Ang iba ay sinusundo, ang iba naman ay mag-isa lang tulad niya. Pumunta siya sa lugar kung saan iniwan ng sekretarya niyang si Leah ang kotseng gagamitin niya pauwi sa bahay. Nang Makita niya iyon ang isinuksok na niyang ang susi sa keyhole at pinaandar ang kotse.

Nakaramdam ng gutom si Seb habang nagmamaneho. (dahil nakaramdam din ako ng gutom at tinatamad pa akong bumili sa canteen) Tumigil siya sa harap ng Mariana’s International Cuisine.

I miss you Mariana’s. Hmmmmm, it’s been a long time.

Kumukulo na ang kaniyang tyan. Ipinark niya ang kotse niya at bumaba mula doon. He headed towards the front door and entered the resto. Umupo siya sa table na pangdalawahan.

“What’s your order sir?” tanong sa kaniya ng waiter.

“One French Croque Monsieur and coffee frappe please.”  My favourite, of course.                   “Coming up Sir!” pumunta ang waiter sa pag-orderan.                                

Habang naghihintay ay sumingit sa isip niya ang babaeng stewardess. Hindi na matanggal sa kaniyang imagination ang magandang mukha niya. Her face was like baby’s. soft and just natural. Nagreplay sa isip niya ang unang magtataklob ng knilang palad. Kung hindi pa nagpasalamat ang babae eh hindi pa sana niya inilayo ang mukha niya sa mukha nito.                                

Riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing! Riiiiiiiiiiiiiiing!                  

“Yes, hello?”

“Iho! Dumating ka nap ala! When are you going home my dear?” It’s her mom on the phome.                 “As soon as I finished eating my lunch at my favourite place Ma.”   “Oh, I believe you’re in Mariana’s huh?” kabisadong kabisado (kabisado lang!) ng kaniyang nana yang ugali niya. Maski ang mga paborito nia ay kabisado rin nito.

“Okay iho. Keepsafe ha. I’ll see you here sooner than soon. I love you”

“I love you too always, ma.” Then he ended the call.

“Here’s your Croque Monsieur and coffee frappe sir. Bon appetite.”                  

“Thank you.” Ugali na niya talagang magpasalamat kahit sa mga simpleng bagay na ginagawa para sa kaniya. Nang kumakain siya ay naisip nanaman niya si Catalina. Ang paglalakad ng dalaga, ang pagsasalita at ang kaniyang labi at ang kaniyang magagandang mga mata.                  

Stop being foolish Seb. Para kang highschool na nagkakacrush sa isang babae. Ang another, hindi mo na siya makikita ulit dahil isa lang siyang stewardess. You’re not even acquaintances. Yes, alam mo nga ang pangalan niya pero hanggang dun lang yun. Get it? Pinagalitan niya ang sarili. Ang kalahati ng kaniyang utak ay nalungkot samantalagang ang kalahati naman ay parang wala lang.                  

Itinuloy niya nalang ang pagkain. Pagkatapos nun ay bumalik na siya sa kotse at magmaneho papunta sa bahay nila sa San Lorenzo Village sa Makati.