The Glum Cloud |✔

Kabanata [9]

NAKATITIG PADIN ako sa kaho'ng ibinigay sa akin ni Charles pagkatapos niya'ng mag-kwento. Hanggang sa makaalis na si Charles ay hindi padin ako makapaniwala sa sinabi niya sa akin kanina

NAGPAKAWALA muna siya ng bunto'ng hininga saka nagsimulang mag salita ''Noong lunes umalis si kuya sa mansyon ng wala'ng ibang sinabi kundi ang may kukunin daw siya'ng importante'ng bagay sa maynila and its urgent daw kaya hinayaan ko nalang siya kasi gaya nga ng paalam niya importante daw ito at tyaka uuwi din daw siya kinabukasan but s-somthing happened…'' Hindi niya matapos ang sasabihin dahil bumaling siya sa gawi ko. Kumunot naman ang nuo ko dahil sa sinabi niya. ''Anu? Anung nangyari?'' tanung ko agad sa kanya

Tumingin muna siya sa akin saka dumungo at parang may pinipigilang ilabas saka bumuka ng isa'ng bunto'ng hininga bago nagpatuloy sa pagsasalita

''He…Ahh H-he got a-accedent the next morning when he was driving way back here. Sabi ng mga pulis mukhang hindi daw nakita agad ni kuya ang putol na kahoy sa daan at huli na dahil ng biglang pag-ligo ng sasakyan dumeretso ito sa may bangin''

Napasinghap ako sa ka-gimbal gimbal niya'ng sinabi sa akin. S-si Ethan na a-aksidente? Kaya ba hindi siya nagpakita sa akin ng ilang araw ''Anu? A-ayos lang ba siya? A-asa'ng ospital siya naka-distino p-pupuntahan ko sya'' sunod-sunod kung tanung sa kanya

Dahil sa pagka-panic ko hindi ko na namalayang nahawakan ko na pala siya sa may dalawang balikat niya at niyu-yugyug ko siya habang tinatanung ko siya. Hindi siya agad naka-sagot at ng mag-angat siya ng tingin sa akin ay dahan-dahan siyang umiling

Mas lalo akung nabigla sa ginawa niya. Ako na naman ang napa-iling ''Hindi. S-sabihin mo Charles please nagmamakaawa akung sabihin mo na nagkamali ako ng iniisip na hindi totoo ang nasa isip ko ngayon Charles. Anu? please magsalita ka naman oh!'' sabi ko sa kanya habang hindi ko na namamalayang duma-usdos na pala ang mga luhang kanina ko pa pala pinipigilan

''Pas-sensya na ngunit hindi ko kayang magsinungaling sayo…totoo ang iniisip mo. Si kuya E-Ethan ay p-patay na''

Hindi ko nakayanan ang sinabi niya. Nanglambot ang mga tuhod ko at nakita ko nalang na naka-salampak na pala ako sa sahig ng tulay habang sapo ang dibdib ko. Masakit. Masakit na masyado ang dibdib ko di ko na kaya

''I'm sorry…i'm sorry…'' paulit-ulit na bulong sa akin ni Charles ngunit sadyang namanhid na ang buo kung katawan dahil sa sakit. Si Ethan na ang lalaking kauna-unahan kung minahal ay wala na at di ko na makikita pa

PAGKATAPOS NG sinabi ni Charles may ibinigay muna siya sa akin isa'ng kartun. Nakita daw ito ng mga pulis sa loob ng sasakyan ni Ethan kanina'ng umaga lang daw. Kaya pumunta agad si Charles dito at nagbabakasaling may makita at nakita nga niya ako

Napatitig naman ako sa kartong hawak ko. Andito padin ako sa may tulay hanggang ngayon. Simple lang ang karton. May kala-kihan ito. Kulay itim na may kulay puti na naka-ribbon sa takip niya

Ipinato'ng ko sa may rehas ng tulay ang karton saka dahan-dahang ini-angat ang takip nito at napa-singhap ako sa nakita sa loob ng karton. May dalawang libro sa loob ang isa ay Walk to remember ang pamagat at ang isa naman ay Midnight sun at alam kung si Nicholas Sparks ang nagsulat ng dalawang libro

Isinuri ko ang loob ng karton at naka-kita ako ng isang naka-tuping papel na kulay rosas sa may gilid kaya agad ko iyung kinuha at binuksan. Isa ito'ng mensahe kaya binasa ko ito:

- Mika

I brought this Midnight sun book as a payment for your old book na nabasa ko. And for the other one i just want to give you a present when i come back. Its also one of Nicholas Sparks novel by the way