The Alpha Goddess

XVI: Surface of the Deep

Mavros' Point of View

You know when waking up thinking her is the best alarm I could wish for.

Papanaog ako ng hagdan papunta ng kusina. It's already ten in the morning. Kusot-kusot ko ang aking mata dahil hindi pa fully gising ang diwa ko. Kanina paglabas ko ng aking kuwarto, nadatnan kong si Chry kalalabas lang ng kuwarto ni Ace.

We both looked each other in the eye. I didn't smiled, instead I teased her with my stares. Wala siyang binitawang mga salita, pero sinamaan niya ako ng tingin bilang babala. After that short interaction, she didn't think twice to excuse herself.

Bumalik na naman sa isipan ko ang namumugtong mata ni Chry. I am sure there's something happened. Whatever it is, sa kanya na 'yon. It is not in my nature to invade someone else's business.

I respect the law of privacy.

If Chry isn't ready to open up, it's fine. If only if meron siyang nakaraan na takot siyang hukayin sa alaala niya. I mean, we all have one. Memories that we chose to bury. Ang mga alaalang walang ibang dulot kundi saktan ang ating mga damdamin.

A law of forget and forgive.

There is always a lot of time. And there's no shortcuts for healing and peace. Just like the woman whom I hold close to my heart. She arrived broken, learned to fight against life, healed with people she considers her home, and found her moonlight path she deserves.

"Aba, good mood na good mood ang ating Dark Prince!"

Nabalik ako sa reyalidad nang biglang sumigaw si Dash. Dahilan para makuha niya ang atensyon ng lahat sa living room, at sa kusina. I looked at him gloomily, causing him to smile for his life, and stepped backward while raising both of his hands.

Tinawanan naman siya nina Blaze, Ace, at Fuego. Habang ako naman ay pumasok ng kusina para mag-almusal. I immediately gritted my teeth when my heart skipped a beat. I swallowed to calm myself.

"Good morning . . ." ang pagbati ko sa kanya.

Napatingin siya sa akin pagkatapos niyang sumubo ng pagkain. "Good morning, Mavros." She greeted me back, and smiled.

Tila parang piniga ang puso ko dahilan para hindi ako makahinga. Ngiti pa lang niya nakamamatay na. It's just too much. How much more if I could see it often? I mean, I am not complaining. I love seeing her happy. I love seeing her with so much grace.

Napatingin ako kay Fuego nang marinig ko siyang tumikhim. Tila napansin niyang nakatitig na lamang ako kay Heshiena. Awkward kong kinamot ang likod ng ulo ko. At napaiwas ng tingin nang marinig kong mahinang tumawa si Heshiena.

Naglakad ako papalapit kay Fuego na abala na sa kanyang ginagawa. Nakatalikod ito sa direksyon ko kaya hindi ko alam ano ginagawa niya. Pagkalapit ko'y inabot niya sa akin ang tasang may lamang kape, habang hindi pinuputol ang tingin niya sa mata ko.

"Lakas ng tama mo," mahina niyang komento.

Nginitian ko lang siya ng matipid bago tinanggap ang inabot niyang baso. Tumawa siya, at tinapik ako sa balikat. Pagtalikod kay Fuego, napansin kong tumayo si Heshiena, bitbit ang isang puting round glass na plato.

"Where are you going?" I asked.

Dinampot ko ang isa ring plato at nilagyan ng dalawang tinapay na may palamang mayonnaise.

"Veranda."

"Can I join you?"

She flashed a smile. "Sure, no problem."

Sabay na kaming dalawa na umalis ng kusina. Naiwan namin si Fuego nang mag-isa sa kusina. I opened the veranda's door for her. She mouthed thanks before entering. I was about to entered when I saw Erin join Fuego in the kitchen.