Jimin ile birbirimize bakıyorduk ne o ne de ben bur tepki veriyorduk jimin'in telefonu çalması ile konuşmaya başladı arayan seokjin olmalıydı
Jimin; hyung jiyeon..jiyeon çok kötü hastaneye götürüyorum sende hemen gel
Jin; ne! Hangi hastane
Jm; **** hastanesi en yakın orası hyung acele et
Telefonu kapatıp beni kucağına aldı ve bir taksi durdurup hastaneye yol aldık canım fazlası ile yanıyordu jimin yanıma oturmuş beni teselli ediyordu ama nafile canım çok yanıyordu bebeğim lütfen bizi bırakma hep benim yüzümdendi çok fazla tepki göstermiştim bebeğim buna dayamamadı hastaneye gelmiştik jimin tekrar beni kucağına alarak hastanenin icine koydu ve bağırmaya başladı
Jm; DOKTOOOR DOOKTOR YOK MU YARDIM EDIN
Jimin'i duyan doktorlar başımıza toplaşmıstılar ve beni bir sedyeye bindirip bir odaya götürdüler doktorlara olan her şeyi anlatmıştım onlarda gerekli tetkikleri yapıyorlardı korkuyordum kötü düşünceleri aklıma getirmemek istiyordum ama olmuyordu
*
Normal odaya almıslardı bi kac tahlil yapmışlardı onların sonuçlarını bekliyorduk seokjin de ben gibi çökmüştü,zordu.
Jimin; hyung jiyeon yeter artık kendinizi harap ettiniz
Jin; olmuyor jimin olmuyor içimde korku var jiyeon asıl jiyeon'a söyle en ağrırı o yaşadı
Gözümden yaşlar iniyordu bebeğim için güçlü durmak istiyordum ama olmuyordu
Jin; jiyeon bunların hepsi gececek ağlama artık
Jiyoen; içim yanıyor seokjin içim
Jin; üzgünüm hepsi benim yüzümden bir not bırakıp gitmeliydim üzgünüm jiyeon affet beni
Onun bir suçu yoktu ben çok abartmıştım
Jiyeon; senin suçun değil benim suçum aklıma ilk gelen şey beni bırakmam oldu beni nasıl sevdiğini beni bırakamayacağın aklıma gelmedi asıl sen beni affet
Seokjin dışarı çıkmıştı bana göz kulak olması için de jimin içeride kaldı daha ne olabilrdi ki bana bi kaç dakika sonra seokjin geldi biraz mutlu gibi havası vardı
Jimin; hgung nereye gittin
Jin; doktorun yanından geliyorum
Jiyeon; ne dedi bir şey olmamış değil mi bebeğime?
Jin; geçen de düşük tehlikesi yaşadığın için olmuş bu gece buradayız her ihtimale karşı ama bir şey yokmuş bebeğimiz biraz fazla hareketli anlaşılan
Sevinmiştim hemde çok
Jimin; hyung
Jin; efendim jimin
Jimin; bu bebeğin cinsiyeti ne zaman belli olur
Jin; bilmem bunu jiyeon'a sormalıyız ne zaman belli olur güzelim
Kendimi biraz olsun toplamıştım jimin'in bunu sorması ile biraz şasırmıştım ve komiğime gitmişti biraz kıkırdayarak cevap verdim
Jiyeon; 4.cü ayda belli olur
Jin; kaç ayımız kaldı peki
Jiyeon; bilmem öğrendiğimizde bir aylıkdı 1 ay da geçti yani iki ay kaldı
Jimin; hyung
Jin; yine ne oldu jimin
Jimin; erkek olursa jimin koyun
Bu söylediğine daha cok gülmüştüm
Jiyeon; peki jimin peki koyarız değil mi seokjin
Jin; evet evet koyarız
*
Akşam olmuştu arada doktorlar serumuma bakmaya geliyorlardı seokjin'in arkadaşları arıyor bir şeye ihtiyacımız var mi diye soruyordu arada hye mi arıyordu ve şuan tekrar arıyor ben cevaplamaktan yorulmuştum o aramaktan yorulmamıştı
Jiyeon; yine ne var hye mi ne oldu yine
Hye mi; jiyeon,junkook ve ben geliyoruz sakın bir yaramazlık yapmayın yakalanırsınız
Jiyeon; zaten yapsak bile sen bölersin hye me kaç oldu aradığın
Hye mi; aahh doğru her neyse junkook geldi biz geliyoruz hadi bayy
Jiyeon; bay bay canım
Telefonu kapatmıştım seokjin bana sorar ve bıkkın gözler ile bakıyordu
Jiyeon; junkook ile geliyorlarmış
Jin; hmm peki gelsinler de benim karnım çok açıktı senin acıkmadı mı?
Evet çok acıkmıştı kafamı onaylar bir şekilde salladım
Jin; o zaman ben doktora söyleyeyim de serumu çıkarsın ve junkook'u arayım da yemek getirsin gelirken
Jiyeon; peki
Seokjin çıkmıştı biraz bekledikten sonra seokjin doktor ile geri geldi
Jiyeon; aradın mı junkookları
Jin; evet aradım ama açmadılar
Jiyeon; diğerleri onları arasaydın
Jin; onları da aradım onlar da açmıyorlar is başa düştü gidip kendim alıcam
Jiyeon; peki
Doktor serumu çıkarıp gitmişti seokjin de tam çıkacakken kapıdan gelenler ile çok şaşırmıştık
.
.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
