(Birazcık Abartmak)

270 27 3
                                    

Lucy eve gittiğinde yorgun hissediyordu ve bir şey yemeden hemen yatağının hayalini kuruyordu ancak gördüğü manzara biraz abartılıydı

'B-bir dakika...Ben sizden önce çıktım ve siz buradasınız.Ayrıca evim dağınık , her yemek ve yatağımı yani benim kıymetli yatağımı işgal ettiniz.Bu biraz saçma ve abartılı değil mi ?'

Natsu ise sadece 'Yo!' diyerek selam vermişti.

Tabi bunu dedikten hemen sonra kendini yeri yalarken buldu.

'GEBER!'

Happy saklanarak 'Luşi fazla ama fazla korkunç' demişti.

'Sen de kaçamayacaksın küçük kedi! '

Lucy ,Happy 'yi zorla çekerken Happy tırnakları ile direniyordu.

Sonuç olarak ikisi de yorgun Lucy'nin gazabından kurtulamadı...

'H-hey Luce , biraz abartmuyor musun ?'

Lucy kapıyı kapatırken sadece 'Eğer işim bittiğinde ve bu kapıyı açtığımda tek bir toz bile görür İsem size yeri yalatırım' demişti

Lucy , duş alıp bakımını bitirdiğinde kapıyı açıyordu.

Natsu ve Happy o kadar korkup heyecanlanmıştılarki Natsu , Happy'nin attığı kalın kitabı yanlışlıkla...

Kapıyı açan gözleri kapalı olan Lucy'e atmıştı.

'Ha ? '

'ACIDI!'

Yere çöken Lucy kitabı tutuyordu

'Şey...Luşi , iyi misin ?'

'Y-yanlışlıkla oldu Luce!'

Lucy sakince gözlerini açınca derin bir nefes vermişti

'Şimdi...'

'Şimdi ?...'

Sinirli bakışları ile gözlerini o iki aptala çevirmişti

'Sizi öldürmemem için bana bir sebep verin'

Bunu duyan Happy ve Natsu diz çökmüştü

'Bir daha evini dağıtmayacağız!'

'Evini çizmeyeceğiz!'

'Affet bizi Tanrıça Lucy!'

Lucy göz devirip 'Gerçekten...' demişti

'Yorgunum ve yatacağım.Sabahlayın beni beklemeyin'

Bu duruma sevinen Happy ve Natsu 'İyi geceler!' demişti

Halbuki daha hava yeni kararıyordu.

Biraz abartmışlardı sanki

🔥⭐🔥⭐🔥⭐🔥⭐🔥

Geri döndüm yeni hikaye falan işte

Neyse kararımı verdim ve hikayeler bitmeden ayrılmıyorum!

Bu kısa ve alışmam için yazdığım basit bir hikaye.Diğerlerine de yeni bölüm atmaya başladım.

Şimdilik , görüşürüz!

Benim OrtağımTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon