Domestic

《20》

Arkasını dönüp sert adımlarla odasına giren çocuk aynı sertlikle kapısını kapatmıştı. Arkasında ise içi içini yiyen büyük endişelere sahip bir kız bırakmıştı.

Öyleyse Martin onu artık sevmiyor muydu yani en azından daha duygusal boyutta?

İlgi de duymuyordu o zaman ama daha dün yoğun gözlerle ona bakıp öpmemiş miydi?

Daha dün onun dudakları üzerinde değil miydi bugün nar çiçeğin bulanan dudakları?

Kızın içi içini yerken çocuk öfke doluydu ve sönmemişti bu öfkesi sabaha kadar. Kendine karşı, Jenny e karşı herkese karşı bir öfke vardı içinde.

Nasıl onu bu kadar küçük görebilirdi?

Bir şeylerden istemeden de olsa emin olmuştu.

Öfkesine hakim olamayarak ve Jenny ile aynı çatı altında kalamayarak sabaha karşı çıktı evden.

Yapması gereken şeyler vardı.

(Akşam üzeri)

Jenn: Bu sana kaçıncı mesajım bilmiyorum ama artık yeter.

Açıklama istemiyorum Martin sadece gelsen yeter.

İyi olduğunu bilmek istiyorum sadece.

Martin iyi misin?

(iletildi)

(22.26)
Jenn:Bebeğim?
Dönemeyecek misin?

(Görüldü)

Jenn: Ah Tanrım!
Lütfen, lütfen cevap ver Martin.
Nerelerdeydin, iyi misin?

Kurtçuk:İyiyim, kendimi dinlemem gerekiyordu.
Halletmem gereken şeyler vardı.
Artık bir şeylerden daha eminim.

Jenn: Tamam önemli değil.
İyisin.
Ve her neyden eminsen o da önemli değil ben kendimi hazırladım.
Önemli değil bebeğim her kararına saygı duyarım sadece...
Sadece benden uzaklaşma tamam mı?

Kurtçuk: Jenny neyden bahsediyorsun?

Jenn: Martin bana olan ilgini kaybedebilirsin anlarım bunu, seni suçlamam. Yeter ki benden ve evimizden uzaklaşma.
Sen daha çok gençsin bir şeylerin farkına yeni yeni varıyorsun. Bana olan sevgini farklı yorumlamış olman...
Bu olası.
Gel ve yüz yüze konuşalım sonra her şey eski haline döner.

Kurtçuk: Dönmez

*ses*

"Sana inanamıyorum Jenny gerçekten beni ve duygularımı küçük görmen artık kalbimi acıtıyor."

Buğulu sesi kalbine dokunmuş, içinde bir yerleri yakıp geçmişti genç kızın.

"Sana dün olanları anlatacaktım eğer biraz bekleyip kendime gelmeme izin verseydin her şeyi bir bir anlatacaktım. Ne zaman senden bir şeyleri gizledim ki? "

"Hiç" diye fısıldadı kendi kendine Jenny.

"Eva çok güzel bir kız bunu biliyorum ama ah neyse...Dün bana piyano çalmak istediğini söylediğinde onu reddedemedim çünkü onunla iyi anlaşmıştık, biliyorsun insanlarla kolay kolay anlaşamıyorum ve onunla iyi olmak hoşuma gitmişti. Sonra bana piyano çaldı ve şarkı söyledi, dediğin gibi sesi çok ama çok güzeldi. "