Chapter 52

5.8K 167 2
                                    

Denice's P. O. V.

As the days passed by, mas lalong naging kritikal ang lagay ng syudad ng Selvania. Naging busy si Ama dahil sa dami ng pinsala sa syudad. Ilang bayan na ang inatake ng mga baliw na bampirang iyon. At ayun sa narinig ko ay hanggang sa mundo ng mga tao. Nababahala na rin ako at hindi ko alam ang aking gagawin. Gusto kong tumulong ngunit di ko alam kung papaano. Naduduwag ako masyado. I tried helping my father about this matter but he just refuse. At nakakainis iyon.

Even Blake and his friend became busy. Paminsan minsan ay bumibisita sila dito. I hate it, I felt like I'm a burden to them. Instead of focusing on thier work, they had to check on me. Habang nakatunghay ako sa aking bintana hindi ko maiwasang malungkot, sunod sunod ang mga bampirang kumakatok saaming mansyon upang humingi ng tulong. Karamihan ay nanghihina na't puno ng sugat. I guess hindi sa lahat ng pagkakataon ay kayang pagalingin ng isang bampira ang kanyang sugat. Lalo na't madami.

Ang ilan ay nagmamakaawang iligtas ang mga kamag-anak nilang tinangay ng mga kalaban. I wonder bakit yung iba pinapatay at yung iba naman ay kinukuha ng mga ito. What are they planning to do?

"Anong iniisip mo?" I didn't turn my head to look at him. Nanatiling nakatunghay lamang ako saaking bintana. Here he is again. Visiting me kahit na napakarami niyang gagawin. I can't understand them, why do they need to visit me? At isa pa bakit ayaw nila akong makialam? While Ylona can do whatever she wants. Isn't unfair? Ayokong mainis sa kanila dahil matagal ko silang hindi nakasama but I just can't. Damn.

"Napakarami. Sa sobrang dami, kulang ang isang araw upang sabihin ko pa sayo." I answered without looking at him. Naramdaman kong naupo siya sa kama ko.

"Do you miss Yvonne?" Napalingon ako sakanya ng banggitin niyang muli si Yvonne. I haven't heard her name for so long. She's nowhere to be found after she told me that the Ylona we have was Imposter. At hanggang ngayon ay hindi ko pa din iyon napapatunayan. Palagi ring wala sa mansyon si Ylona and god knows kung saan siya nagpupunta. Pero wala akong narinig na kahit anong tutol kila Ama at Ina. Tsk.

"Yeah. I miss her so much. She's the first bestfriend I have." Sagot ko. "Ba't mo naman naitanong?" Umiling siya bilang sagot at napansin kong bumuntong hininga pa ito. When I look at him up and down, doon ko lang napansin na para bang stress na stress na siya. Magulo ang buhok niya na dati ay ang ayos ayos. Maging ang suot niyang polo ay gusot pa at hindi nakabottones ng maayos. When he raised his head, I saw a tiredness in his eyes.

"Nakakapagpahinga ka pa ba? You look stress." Puna ko at tumayo saaking kinauupuan. Naglakad ako palapit sakanya at tinabihan siya. "The problem is out of control already. Mabilis na bumababa ang pupolasyon ng side natin. Nagpadala na ng mga kawal at ibang bihasa sa pakikipaglaban ang hari sa bawat bayan ngunit kulang pa din. Madami nang tao ang naging bampira at napupunta sa side ng kalaban Denice." So that's the reason why he looks stress.

"Si Tristan? Anong balita sakanya?"

"Tuloy pa din ang kasal. At sa unang linggo yun, next month." Napabuntong hininga nalang ako. Tumingin ako kay Blake na siyang nakatitig din saakin.

"Are you going to fight with us?" Bigla ko nalamang naitanong. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kung ba't ko iyan naitanong. Like duh? Hindi pa ba obvious? He's been here since the beggining so probably he will.

"Yes. And I will protect you no matter what Denice." Natigilan ako at napatingin sakanya. What? Anong sinasabi niya? Ba't naman ako ang proprotektahan niya? Dapat ang sarili niya. Tumingin siya saakin deretso sa mata at hinawakan niya ang magkabilang balikat ko. Bigla akong kinabahan dahil sa simpleng paghawak niya sa balikat ko. Anong gagawin niya? He took a deep breath first before he speak.  

"Listen Denice. I know this is not the right time to tell this pero, hindi ko na kayang itago pa ito. At kung sakali mang hindi tayo—ako makaligtas sa labang ito, mas maigi ng malaman mo kung anong nararamdaman ko para sayo." He stop for a while at tinitigan ako. Para tinitignan niya kung tutol ako o may sasabihin ako but I remain silent. He's confessing. And i don't know how to react with this.

"Denice, I like you—No! Mali. I love you Denice. Do you love me too?" I was left speechless by his words. Ohmygod! Inaasahan ko ng sasabihin niyang gusto niya ako pero hindi ko pa din maiwasang masurprise. Jusko! Sayo ba naman umamin yung matagal mo ng gusto na mahal ka pala niya. Anong gagawin mo? Malamang di ka din makakasagot diba?

"Uy magsalita ka naman.. Umamin na nga ako e." Nakasimangot niyang tugon. Huminga ako ng malalim.

"Truth is I'm speechless Blake. Hindi ko alam kung anong dapat kong isagot sayo." Napayuko ako at iniwasan ang tingin niya. Naman kase! Bakit ngayon pa? Pwede namang pagkatapos nalang ng lahat ng ito diba?

"Ayus lang Denice. Sabihin mo nalang saakin ang sagot mo pagkatapos ng Gyerang 'to. Para naman may rason ako para manatiling buhay.—aww!" Pinukpok ko yung ulo niya dahil sa mga pinagsasabi niya. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ang drama mo. Humiga ka nga muna at magpahinga. Mukha ka ng matandang uugod ugod!" Tumawa lang siya at nahiga na sa kama. "Tabihan mo ko pleash?" Nakapuppy eyes pa ang gago kala mo naman bagay niya.

"Neknek mo. Ano ka chicks?" Tumawa lang siya at pumikit na.

"Don't leave me Denice Jane.."


**

"Princess Hazel pinatatawag ho kayo sa ibaba." Tumango lamang ako at sinabing susunod nalang. Nang umalis siya ay napatingin ako kay Blake na mahimbing na natutulog pa din. Pagod na pagod nga siguro siya.  Iniwan ko siya doon at nagpunta sa sala kung saan naroon ang ilang mga kawal at si Ina at ama. Parehong seryoso ang kanilang mukha at tila ba may hinihintay. Nang tuluyan akong makalapit sakanila ay naupo ako sa tabi ni Ama at Ina. Nginitian lang ako ng mga ito at ibinalik kaagad ang atensyon sa kanilang harapan. Hindi na ako nagtanong pa at napasunod nalang din ang mga mata ko.

And to my surprise nakita ko si Ylona at si Yvonne na magkatabi. They are both serious, Ylona keeps on glaring at her while Yvonne remained her serious face. O....kay? "I'm confuse. What's happening?" Tinignan ko si Ama at ina.

"This girl beside Ylona, introduce her self as the true Ylona Alcantara. So we are trying to Identify who's the Imposter here."

--

PrincessPappie❣

She's The Vampire Mafia BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon