Düz yollarda dolanan ve hiçbir yere varmayan çarpık düşüncelerimdeyim. Sükûtumuz mayhoş, sözlerimizden de boş, derin. İçine daldıkça nemli duvarlar, kazınan anıların ıslaklığında üşüyorlar. Bin geceye şahitler, bir gündüzü bilmezler. Üç yüz altmış dört gün sarhoş gezerler, beşincide çürürler.
Denizleri yaran hayalden gemim hoş. Bir balık için okyanusu gezmiş, dalgalar çarptıkça devrilmiş. O okyanusta boğulunca diğer balıklar intihar etmiş. O ana dek provası sadece izlenmiş.
Boş küvette uyku tenime batan bir iğne. Gün ışığı zihnime çakılan bir çivi. Üzerinde sahte bir tablo asılı. Milyarlarca insanın es geçtiği ayrıntı milyon dolarlara bedel. Ünlü de, beynimizde çöp karıştırmakla... Yatağın yumuşaklığına hayran, insanın sıcaklığına. Renkli zırhların altında üşüyen biz. Donuk ruhların cenazesinde bedenler eriyor. Yapma, çıplaksın. Herkesin zihnine astığı sahte tablo sensin.
Dükkanların önündeki yarı silik cesetlerin sayısı bugün yüz iki. Saydım, sayılmadım. Hangisi görsün ki? Hızlarına ayak uydururken düştüm, kalkarken geriledim. -10 saniyede her şeyi kaçırdım. +10 saniyede kendime yenildim.
Saatin 0 - 5 kilometreleri arasında gidip geldi gözlerim. Bir ara daldı karanlığa, orada yaralı bir kuyruklu yıldıza dilek tuttu. Son defa yakından görebilmek için ışığını, gökyüzüne teslim etti ruhunu.
