Yalnızca bir kanadım var. Islak kaldırımlara sürünen... Bir gölgem var, ruhumun yansıdığı. Işıkta beklersen göremezsin. O beni takip etmiyor, ben önünü kesiyorum.
Benden öte bir ben var, senin için hiç kimse. Işıklara aykırı biriyim. Kör noktanda dikilen, sonsuzluğa aşık. Zamana sıkıştırılmış anılar ile bu dünyada süzülen...
Geleceği beklemiyorum. Seninle geçmişe gidelim. Kovalayan olmayacak peşinden. Bir zihin intiharına daha evet diyelim, sönsün düşünceler. Hislerinle yak ışıkları.
Hangi renksin, gökkuşağımda seyreden? Kanadımın teki kayıp, tüyler neden ellerinde? Pamuk tarlasında rüzgarsın, uzakları benimseyen. Çorak arazilerde okşayacak çiçek bulabilirsen, diğer kanadım da senden. Süzülebilecek misin, kuru kaldırımlara sürünmeden?
