​ေဒါက္​....​ေဒါက္​...​ေဒါက္​...

"...​​​ေမ​ေမလား...ဝင္​ခဲ့​ေလ...သား တံခါးဖြင္​့ထားတယ္​..."

ၾကယ္​စင္​ ဘာ​ေျပာရ​ေတာ့မွန္​းမသိ...​ေယာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​ ႏွင္​့သာ ရပ္​​ေနသည္​....

တံခါး​ေခါက္​ၿပီး အထဲ ကို မဝင္​လာ​ေသး​ေသာလူ​ေၾကာင္​့ အလင္​း​ေရာင္​ တံခါးဆီ သြားၿပီး...ဖြင္​့လိုက္​​သည္​...

"...တံခါးဖြင္​့ထားပါတယ္​ဆို​ေနမွ..."

ဟင္​......

တံခါး​ေပါက္​ မွာ သာ မတုန္​မလႈပ္​ ရပ္​​ေန​ေသာ သူ႔ရဲ႕ ဇနီးသက္​လ်ာ​ေလး....

"...ဘာလုပ္​​ေနတာလဲ တံခါး​ေပါက္​ ​ေ႐ွ႕မွာ..."

"...ဟို...ဟို...​ေမ​ေမ က ထမင္းစားဖို႔ ​ေခၚခိုင္​းလိုက္​လို႔ပါ..."

"...အာ့ ​ေျပာတာကို မင္​းက ဘာျဖစ္​လို႔ စကား​ေတြ ထစ္​​ေငါ့​ေနတာလဲ...မင္​းကို ငါ ဘာလုပ္​​ေနလို႔လဲ..."

"...ဟို...ဘာမွမလုပ္​ပါဘူး..."

"...ၿပီး​ေတာ့ ဘာကိစၥ အခန္​းထဲ ဝင္​မလာတာလဲ...ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ မင္​းက..."

"...ဘာမွမျဖစ္​ပါဘူး...ၾကယ္​စင္​ က..."

"...​ေတာ္​...ဝင္​..."

"...ဟင္​...အင္​း..."

ၾကယ္​စင္​ ၏ လက္​မ ညာလက္​သည္​းကို ဘယ္​လက္​သည္​း​ေတြ ျခစ္​ကုတ္​​ကာ...အခန္​း​ေလးထဲသို႔ ဝင္​လာသည္​...

"...မင္​းမ်က္​ႏွာ သြားသစ္​လိုက္​ဦး..."

"...ဟင္​...ဘာျဖစ္​လို႔လဲ..."

​ေျပာရင္​း မွန္​တင္​ခံု က မွန္​ကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့...တစ္​ခ်ိန္​ထဲ ​အလင္​း​ေရာင္​ ရဲ႕ ဒိုင္​ယာရီ စာအုပ္​​ေလး....

ၾကယ္​စင္​ မုန္​​ေ႐ွ႕ရပ္​​ေန​ေပမယ္​့ သူမ ျမင္​​ေနရတာက သူမ၏ ပံုရိပ္​မဟုတ္​...စာအုပ္​နက္​​ေလးကိုသာ ျမင္​​ေနရသည္​....။

သူမ ​မွန္​​ေ႐ွ႕မွာ ပါးကို ကိုင္​ၿပီးရပ္​​ေနတာ အသက္​ပင္​ ႐ွိ​ေသးရဲ႕လား...မသိ....
ၾကာ​ေတာ့ အလင္​း​ေရာင္​ က...

"...​ေဟ့..."

"............"

"...​ေဟ့..."

ပိုင္​ဆိုင္​ခြင္​့​ေလး...Where stories live. Discover now